نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعسکری, پروانهfa_IR
dc.contributor.authorبهرام نژاد, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorشیری کهنو, محمودfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, آرزوfa_IR
dc.contributor.authorافشاری پور, گیتیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:35:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:35:06Z
dc.date.available1399-08-23T13:35:06Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:35:06Z
dc.date.issued2016-12-01en_US
dc.date.issued1395-09-11fa_IR
dc.identifier.citationعسکری, پروانه, بهرام نژاد, فاطمه, شیری کهنو, محمود, فتحی, آرزو, افشاری پور, گیتی. (1395). مقایسه تاثیر آموزش گروهی و الکترونیکی بر خودپنداره نوجوانان دیابتی. نشریه پرستاری ایران, 29(103), 33-40. doi: 10.29252/ijn.29.103.33fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.103.33
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-2355-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612689
dc.description.abstractچکیده زمینه و هدف: شکل گیری خودپنداره‌ی مثبت در دوران نوجوانی می‌تواند تأثیر بسزایی در روند رشد و تکامل نوجوان داشته باشد. بیماری دیابت می‌تواند یک خطر جدی در ارتباط با خودپنداری نوجوان باشد. این مطالعه با هدف "تعیین و مقایسه‌ی تأثیر آموزش گروهی و الکترونیکی بر خودپنداره‌ی نوجوانان دیابتی" انجام شد. روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر کارآزمایی بالینی بوده که 80 نفر از نوجوانان 19 -11سال مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران در سال 1391 به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (40= n) و تجربه (40n =) تخصیص داده شدند. محتوای آموزشی در هر دو گروه یکسان بود. در گروه کنترل سه جلسه‌ی 4 ساعته و در گروه تجربه محتوای آموزشی از طریق لوح فشرده توسط پژوهشگر آموزش داده شد. سپس نمره‌ی خودپنداره‌ی آنها با کمک پرسشنامه‌ی 80 سوالیPiers-Harris  قبل و چهار هفته بعد از مداخله سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه‌ی 16 و از آزمون‌های تی تست، مجذور کای و تی زوجی استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی نوجوانان در گروه تجربه 62/2 ± 87/15 و در گروه کنترل 51/2 ±85/15 بود. اختلاف آماری معنی‌داری بین خودپنداری دو گروه قبل از مداخله وجود نداشت درحالیکه اختلاف آماری معنی‌داری بین نمره‌ی آزمون خود پنداری Piers-Harris در دو گروه کنترل و تجربه پس از مداخله وجود داشت (05/0< P). نتیجه‌گیری کلی: براساس یافته‌های پژوهش، میانگین نمره خودپنداره نوجوانان از طریق آموزش الکترونیکی لوح فشرده بیشتر بوده است. آموزش از طریق لوح فشرده این امکان را برای نوجوان فراهم می‌آورد که بارها و بارها متن آموزشی را هر زمان که تمایل دارد، مشاهده کند و ‌بنابراین می‌تواند در آموزش خودمراقبتی و متعاقباً تقویت خودپنداره، به نوجوانان کمک کند. توصیه می‌شود از این روش در آموزش و تقویت خودپنداره‌ی نوجوانان دیابتی استفاده شود.fa_IR
dc.format.extent609
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.103.33
dc.subjectنوجوانfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectخودپنداریfa_IR
dc.subjectآموزش الکترونیکیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر آموزش گروهی و الکترونیکی بر خودپنداره نوجوانان دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentﻣﺮﺑﯽ، ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎری، داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺮﺳﺘﺎری و ﻣﺎﻣﺎﺋﺊ اراک،داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اراک، اراک،ایﺮانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری آموزش پرستاری، دپارتمان پرستاری مراقبت ویژه، دانشکده پرستاری و مامائی تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،تهران، ایران (*نویسنده مسئول) شماره تماس:09133974856 E-mail: Bahramnezhad@alumnus.tums.ac.irfa_IR
dc.contributor.departmentداﻧﺸﺠﻮ دﮐﺘﺮی ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ، ﺗﻬﺮان، ایﺮانfa_IR
dc.contributor.departmentﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎری، دﭘﺎرﺗﻤﺎن ﭘﺮﺳﺘﺎری ﮐﻮدﮐﺎن، داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺮﺳﺘﺎری و ﻣﺎﻣﺎﺋﯽ ﺗﻬﺮان، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایﺮانfa_IR
dc.contributor.departmentﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻣﺪیﺮیﺖ آﻣﻮزﺷﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﺪیﺮیﺖ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ ﮐﺮﻣﺎن، ﮐﺮﻣﺎن، ایﺮانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue103
dc.citation.spage33
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد