ارتباط بین تفکر منطقی، خوش‫بینی و تاب‫آوری با بهزیستی روانشناختی در پرستاران بیمارستانهای شهر کرمانشاه‬‬

Abstract

مقدمه: در سالهای اخیر منابع استرس‫زا و محیط‌های نامساعد رو به افزایش است. با توجه به شغل پر استرس پرستاری و مطالعات صورت گرفته در رابطه با عوامل حمایتی در این حرفه، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین تفکر منطقی، خوش‫بینی و تاب‫آوری با بهزیستی روانشناختی در پرستاران بیمارستانهای شهر کرمانشاه است.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است که در سال 1394 انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران زن در بیمارستانهای شهر کرمانشاه بود، 210 نفر به روش تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. نمونه‌ها به وسیله پرسشنامه‌های تفکر منطقی Kember، مقیاس خوش‫بینی ASQ، تاب‫آوری CD-RIS و نسخه کوتاه مقیاس بهزیستی روانشناختی RSPWB، مورد آزمون قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تفکر منطقی و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت، بین بهزیستی روانشناختی و تاب‫آوری رابطه مثبت و بین خوش‫بینی با بهزیستی روانشناختی و مؤلفه‌های آن رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (01/0 > P). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای تاب‫آوری و خوش‫بینی پیش‫بینی کننده‌های مناسبی برای متغیر بهزیستی روانشناختی بودند و این دو متغیر با هم 7/29 درصد از تغییرات بهزیستی روانشناختی را تبیین می‌کنند (01/0 > P).

نتیجه گیری: بهزیستی روان‫شناختی متأثر از عوامل شخصیتی از جمله تاب‫آوری و خوش‫بینی فرد می‌باشد، از طرفی مؤلفه‌ای مهم در سلامت حرفه‌ای آنان است و برای مراقبت مؤثر از بیماران ضروری است و از آنجا که مهم‌ترین جنبه آموزش پرستاری آموزش عملی است و یادگیری پایدارتری را به دنبال دارد لذا ضرورت رشد و توسعه تفکر منطقی، تاب‫آوری و خوش‫بینی به عنوان عوامل مؤثر بر بهزیستی روان‫شناختی در آموزش پرستاری به خصوص در آموزش عملی بیشتر محسوس است.