نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتقوی لاریجانی, ترانهfa_IR
dc.contributor.authorنیکبخت نصرآبادی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorیونس پور, شیماfa_IR
dc.contributor.authorعرشی ها, مرجان الساداتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:22:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:22:46Z
dc.date.available1399-08-23T13:22:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:22:46Z
dc.date.issued2018-09-01en_US
dc.date.issued1397-06-10fa_IR
dc.identifier.citationتقوی لاریجانی, ترانه, نیکبخت نصرآبادی, علیرضا, یونس پور, شیما, عرشی ها, مرجان السادات. (1397). بررسی تاثیر آموزش رویکرد کیفیت زندگی درمانی بر ابعاد بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران. پژوهش پرستاری, 13(3), 27-33.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7012
dc.identifier.issn1735-9074
dc.identifier.urihttp://ijnr.ir/article-1-2109-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/611496
dc.description.abstractمقدمه: بهزیستی ذهنی مفهومی کلی و یکپارچه است و به ارزیابی و ادراک شخصی افراد از کیفیت زندگی شان اطلاق می شود. پژوهش حاضر با هدف کلی تعیین تاثیر آموزش رویکرد کیفیت زندگی درمانی بر ابعاد بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای از نوع نیمه تجربی به روش پیش آزمون پس آزمون با استفاده از گروه کنترل و آزمون بود. جامعه این پژوهش دانشجویان پرستاری سال سوم و چهارم از دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه تهران در سال 1396 بودند که 89 نفر نمونه، به شیوه سرشماری و با توجه به معیارهای ورود در مطالعه شرکت داده شده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. پرسشنامه بهزیستی ذهنی در دو نوبت توسط گروه کنترل تکمیل شد. سپس گروه آزمون پرسشنامه بهزیستی ذهنی را در دو نوبت، قبل و پس از انجام مداخله، تکمیل نمودند. داده ها با کمک نرم افزار SPSS16، آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های من ویتنی، ویلکاکسون، تی مستقل، پیرسون و آنالیز کوواریانس) تحلیل شدند. یافته ها: تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه تحت مطالعه از نظر مشخصات جمعیت شناختی یافت نشد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از آنالیز کواریانس، پس از کنترل اثر نمرات عاطفه‌ی منفی در زمان پایه، نمره‌ی عاطفه‌ی منفی در گروه کنترل از نظر آماری به طور معنی‌داری بزرگتر از مقدار آن در گروه آزمون بود (43/5F1,88= و 02/0p=). تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه تحت مطالعه از نظر میزان عاطفه‌ی مثبت و رضایت مندی در انتهای مطالعه مشاهده نشد. نتیجه گیری : آموزش کیفیت زندگی درمانی  می تواند بر کاهش عاطفه منفی دانشجویان پرستاری موثر واقع گردد.  fa_IR
dc.format.extent703
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش پرستاریfa_IR
dc.subjectآموزش کیفیت زندگی درمانیfa_IR
dc.subjectبهزیستی ذهنیfa_IR
dc.subjectدانشجویان پرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر آموزش رویکرد کیفیت زندگی درمانی بر ابعاد بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeروانپرستاری و پرستاری بهداشت روانیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentهیات علمی موسسه ملی تحقیقات سلامت جمهوری اسلامی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue3
dc.citation.spage27
dc.citation.epage33


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد