شناسایی موانع به کارگیری یافته‌های تحقیقاتی در عملکرد بالینی پرستاران مراکز درمانی کشور

Abstract

مقدمه و اهداف: اهمیت انتقال دانش و استفاده از نتایج پژوهش برای تصمیم‏گیران بخش سلامت، در کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت در حال افزایش است. طی دو دهه اخیر در متون پرستاری تاکید زیادی بر مبتنی برتحقیق شدن این حرفه شده است. هدف از این مطالعه شناسایی موانع به کارگیری یافته‌های تحقیقاتی در عملکرد بالینی پرستاران کشور است.

روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی انجام گرفت. پرسشنامه مورد استفاده مشتمل بر 2 بخش بود. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیکی پرستاران و بخش دوم شامل 29 سوال 5 گزینه‏ای بود که موانع به کارگیری یافته‏ های تحقیقاتی را در بر می‌گرفت. سنجش امتیاز براساس مقیاس لیکرت بود و جواب‌ها به گونه‌ای تنظیم شده بودند که شرکت‏ کنندگان می‏توانستند نظرات خود را با درجات متفاوت بیان کنند.

نتایج: موانع شناسایی شده در 4 حیطه طبقه‏بندی شدند: حیطه سازمانی، کیفیت تحقیق، آگاهی و مهارت پرستار و موانع مربوط به دسترسی به نتایج تحقیق. سه مانع اول گزارش شده توسط پرستاران شامل موانعی همچون: "پرستاران زمان کافی برای مطالعه منابع جدید ندارند"، " پرستاران اختیار کافی برای تغییر روش‏های مراقبتی بیماران ندارند" و "امکانات و تسهیلات موجود جهت به کارگیری نتایج تحقیقات کافی نیستند" بود که هر سه مورد از موانع مربوط به حیطه موانع سازمانی است.

نتیجه‌گیری: پرستاران به "عدم حمایت های سازمانی" به عنوان یک مانع بزرگ و مهم اشاره داشتند. باید به این نوع موانع و حمایت‏های سازمان‌ها برای امور تحقیقاتی و تسهیل کردن این موانع از طرف این ارگان‌ها، نگاه ویژه‏ای داشت.

واژگان کلیدی: پرستار، موانع بکارگیری یافته‌های تحقیقاتی، عملکرد بالینی، ترجمان دانش