اثر ریزپوشانی با آلژینات/کیتوزان بر بقاء باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) در شرایط شبیه سازی شده معده و روده در فیل ماهی (Huso huso)

Abstract

اثر مثبت ریزپوشانی بر قابلیت تحمل شرایط شبیه سازی شده معده و روده توسط پروبیوتیک‌‌ها ثابت شده است. از مهم‌‌ترین عوامل کاهش زنده‌‌مانی پروبیوتیک‌‌ها هنگام عبور از دستگاه گوارش، pH پایین معده و وجود پروتئازها و املاح صفراوی می باشد. به منظور بهبود قابلیت زنده‌‌مانی در شرایط نامساعد معده و روده، باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) توسط آلژینات/کیتوزان با استفاده از روش امولسیون ریزپوشانی شد. اهداف این تحقیق بررسی کارآمدی ریزپوشانی با آلژینات/کیتوزان جهت حمل باکتری و بررسی بقاء باکتری در شرایط شبیه سازی شده معده و روده می‌‌باشد. برای مطالعه شکل ظاهری ریزپوشینه‌‌ها از تکنیک و برای تعیین اندازه و نحوه پراکنش ذرات ریزپوشینه از روش تجزیه اندازه ذرات استفاده شد. برای بررسی قابلیت زنده‌‌مانی باکتری‌‌های ریزپوشانی شده و آزاد در شرایط شبیه سازی شده معده و روده ، در فواصل زمانی صفر ، 60 ، 120 دقیقه به مدت 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌‌گراد گرمخانه گذاری شد. نتایج این تحقیق بیانگر این است که dpeak به روش امولسیون µm 4/10 و میانگین قطر ذرات µm 39/2، مقدار پتانسیل زتا در این تحقیق mv 2/36+ ، تعداد باکتری‌‌های ریزپوشانی شده CFU/g 109 ×06/0±02/2 و زنده‌‌مانی باکتری‌‌ها بعد از 120 دقیقه شرایط شبیه سازی شده شیره گوارشی در باکتری آزادCFU/g 109 ×09/0±59/1 و در باکتری‌‌های ریزپوشانی شدهCFU/g 109 × 06/0±03/2 محاسبه شد (05/0p<). نتیجه این پژوهش نشان داد که بین باکتری‌‌های ریزپوشانی شده و آزاد، زنده‌‌مانی و تحمل شرایط شبیه سازی شده شیره گوارشی در باکتری‌‌های ریزپوشانی شده به مراتب بالاتر می‌‌باشد.