نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخرم, بیگلرfa_IR
dc.contributor.authorمطلبی, عباسعلیfa_IR
dc.contributor.authorرضویلر, ودودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:00:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:00:15Z
dc.date.available1399-08-23T10:00:15Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:00:15Z
dc.date.issued2018-07-01en_US
dc.date.issued1397-04-10fa_IR
dc.identifier.citationخرم, بیگلر, مطلبی, عباسعلی, رضویلر, ودود. (1397). بررسی امکان افزایش ماندگاری خاویار تاس ماهی سیبری (Acipenser baeri) از طریق بسته‌بندی با پوشش کیتوزان توأم با لیزوزیم، اسید استیک و نانوذرات ناتامایسین. مجله علمي شيلات ايران, 27(2), 139-151. doi: 10.22092/ISFJ.2018.116766fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2018.116766
dc.identifier.urihttp://isfj.ir/article-1-1887-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/599571
dc.description.abstractخاویار یکی از محصولات مهم صنایع شیلاتی به لحاظ تغذیه ای، اقتصادی و صادراتی می‌‌باشد. بنابراین توانایی حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری این محصول، بدلیل غیر پاستوریزه بودن و نداشتن فرایند حرارتی دارای اهمیتی مضاعف می‌‌باشد. در این پژوهش عملکرد کیتوزان به عنوان یک نگهدارنده طبیعی به همراه اسید استیک، لیزوزیم و ناتامایسین نانو و غیر نانو در جهت افزایش ماندگاری خاویار مورد بررسی قرار گرفت. تیمار های مختلف کیتوزان و نمونه شاهد طی مدت 150 روز نگهداری در دمای صفر تا منهای 3 درجه سانتیگراد در بازه های زمانی روزهای صفر،30، 60، 90، 150 به طور مستمر به لحاظ فاکتورهای میکروبی (شمارش کلی، کپک و مخمر) شیمیایی (تیوباربیتوریک اسید، بازهای ازته فرار، عدد پراکسید و اسید های چرب فرار و غیره) و ارگانولپتیکی برابر استاندارد ملی ایران مورد ارزیابی قرار گرفتند. خاویار پوشش داده شده با  کیتوزان وکیتوزان همراه ناتامایسنppm  40  به لحاظ شمارش کلی در روز 90 و150 بترتیب برابر 59/4، 04/5 و 50/4، 80/4 لوگ کلنی در هر گرم خاویار قابل مقایسه با شمارش کلی روز 60 نمونه شاهد به مقدار3/5 لوگ کلنی در هر گرم خاویار می‌‌باشد. نتایج حاصله نشان داد که خاویار پوشش داده شده با  کیتوزان وکیتوزان به همراه ناتامایسین در مقایسه با نمونه شاهد به صورت معنی‌‌داری (05/0p<) باعث افزایش ماندگاری خاویار حداقل به مدت 60 روز می گردد و همچنین نانوذرات ناتامایسین ppm20 به لحاظ ماندگاری عملکردی شبیه ناتامایسین  ppm40 غیر نانو ایفاء می نماید.    fa_IR
dc.format.extent866
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي شيلات ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ISFJ.2018.116766
dc.subjectتاس ماهی سیبریfa_IR
dc.subjectخاویارfa_IR
dc.subjectکیتوزانfa_IR
dc.subjectماندگاریfa_IR
dc.subjectنانوذراتfa_IR
dc.titleبررسی امکان افزایش ماندگاری خاویار تاس ماهی سیبری (Acipenser baeri) از طریق بسته‌بندی با پوشش کیتوزان توأم با لیزوزیم، اسید استیک و نانوذرات ناتامایسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue2
dc.citation.spage139
dc.citation.epage151


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد