تاثیر مکمل معدنی نانوذره اکسید منگنز بر عملکرد رشد و یاخته‎های خونی بچه‌ ماهی انگشت‌ قد قزل‌ آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss Walbaum 1792)

Abstract

این پژوهش به منظور بررسی کاربرد نانوذره اکسید منگنز (Mn2O3) به عنوان مکمل معدنی غذایی بر شاخص‏های رشد و گلبول‌های قرمز و سفید بچه ماهی قزل‏آلای رنگین‏کمان (Oncorhynchus mykiss) طراحی گردید. تعداد 450 قطعه بچه ماهی قزل‎آلا با میانگین وزن اولیه 3/0±1/9 گرم پس از سازگاری با شرایط استخر به صورت تصادفی در قالب 5 تیمار هر یک با سه تکرار درون استخرهای جریان باز تقسیم شدند. غذای پایه به عنوان تیمار شاهد بدون افزودن مکمل معدنی منگنز آماده گردید. سایر غذاهای آزمایشی با افزودن 4، 8 و 12 میلی‏گرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید منگنز و 12 میلی‏گرم بر کیلوگرم سولفات منگنز (به عنوان شاهد مثبت) آماده شدند. ماهیان به مدت 8 هفته در شرایط آزمایشی با جیره‏های غذایی اختصاصی تغذیه شده و در انتها فاکتورهای رشد همراه با ویژگی‏های اریتروسیتی و لکوسیتی با خونگیری از طریق قطع ساقه دمی تعیین گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی‏داری در میزان افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، نرخ کارایی پروتئین و همچنین ضریب چاقی ماهیان بین تیمارهای مختلف پژوهش حاضر وجود ندارد. این در حالی است که تعداد گلبول‎های قرمز، میزان هموگلوبین و سطح هماتوکریت ماهیان پس از تغذیه با 12 میلی‏گرم بر کیلوگرم نانوذره اکسید منگنز در جیره به شکل معنی‏داری بیشتر از ماهیان سایر تیمارهای آزمایشی بود (p<0.05)؛ ولی تفاوت معنی‏داری در بررسی اندیس‏های گلبول قرمز شامل حجم متوسط گلبولی، مقدار متوسط هموگلوبین گلبولی و غلظت هموگلوبین داخل گلبولی بین تیمارها به دست نیامد. همچنین اختلاف معنی‏داری در متغیرهای فوق بین ماهیان تغذیه شده با غذای حاوی سولفات منگنز و ماهیان در تیمار شاهد ثبت نشد. یافته‏های پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از نانوذره اکسید منگنز منجر به افرایش شاخص‎های رشد و شاخص‏های خونی بچه‏ماهی قزل‏آلای رنگین‏کمان شامل تعداد گلبول‏های قرمز، میزان هموگلوبین و درصد هماتوکریت گردید.