تأثیر سطوح مختلف شوری و منابع کربن در سیستم تولید توده زیستی (Biofloc)

Abstract

مواد آلی کربن‏دار و میزان شوری از فاکتورهای کلیدی در سیستم بدون تعویض آب با تولید توده زیستی هستند. در مطالعه حاضرT تولید توده زیستی تحت تأثیر سطوح مختلف شوری در سه سطح (10، 21 و 32 ppt) و منابع کربن (ملاس و آرد گندم) در سیستم بدون تعویض آب مطالعه شد. آزمایش در مرکز تکثیر و پرورش آبزیان، بندر کلاهی، میناب، هرمزگان به مدت چهار هفته در ظروف فایبرگلاس 300 لیتری انجام گردید. کمترین میزان اکسیژن محلول (68/5 میلی­گرم در لیتر)، آمونیاک (29/0 میلی­گرم در لیتر) و بیشترین میزان نیترات (68/12 میلی­گرم در لیتر) در تیمار ملاس با شوری ppt32 به دست آمد. تفاوت معنی­داری در برخی از مقادیر پارامترهای کیفی آب شامل اکسیژن محلول، pH، آمونیاک و نیترات بین تیمارهای مختلف مشاهده شد (05/0>p). آنالیز ترکیبات بیوشیمیایی توده زیستی کاهش در میزان پروتئین و افزایش در میزان خاکستر با افزایش شوری نشان داد. میزان چربی در توده­های زیستی ملاس کمتر از توده­های زیستی آرد گندم بود و اختلاف معنی­داری داشت (05/0>p). نتایج تحقیق نشان داد که نوع منبع کربن و میزان شوری بر پارامترهای کیفی آب و ارزش غذایی توده­های زیستی در سیستم بدون تعویض آب تاثیر می‏گذارد.