بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی بر میزان رشد، ترکیب شیمیایی بدن و قابلیت هضم مواد مغذی در بچه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius)

Abstract

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین جیره (35، 40، 45، 50 و 55 درصد) بر میزان رشد، ترکیب بدن و قابلیت هضم بچه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی طراحی و اجرا گردید. تعداد 225 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 45/0 ± 85/4 گرم در 15 وان فایبرگلاس 250 لیتری (15 قطعه در هر وان) با 3 تکرار در هر تیمار به مدت 63 روز تغذیه شدند. میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 5/1± 7/14 درجه سانتی‏گراد و اکسیژن محلول 68/0 ± 6/7 میلی‌گرم در لیتر بود. وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، نسبت بازده پروتئین و ضریب چاقی ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 40 درصد پروتئین، به‌طور معنی‏داری [V1] از ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 35 و 55 درصد پروتئین بالاتر بود (05/0P<). با افزایش پروتئین در جیره غذایی ماهیان به میزان بیش از 45 درصد، ضریب تبدیل غذایی به طور معنی‏داری [V2] افزایش یافت. نتایج بیانگر تأثیر معنی‏دار سطوح مختلف پروتئین جیره بر مقادیر پروتئین، چربی و رطوبت لاشه بود. میزان پروتئین لاشه با افزایش پروتئین جیره تا سطح 45 درصد افزایش و در سطوح بالاتر کاهش یافت. میزان خاکستر لاشه نیز در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 45 درصد پروتئین نسبت به سایر تیمارها به‏طور معنی‏داری بیشتر بود (05/0P<). تفاوت معنی‏دار[V3] در مقادیر متوسط قابلیت هضم ظاهری پروتئین و انرژی خام لاشه بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد، به‏ جز ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 35 درصد پروتئین که به طور معنی‏داری پایین‏تر از سایر تیمارها بود (05/0P<). نتایج نشان داد، کاهش درصد پروتئین جیره به دلیل کاهش میزان پودر ماهی موجب کاهش قابلیت هضم پروتئین و انرژی شد. بنابراین، میزان بالاتر از 40 درصد و پایین‏تر از 45 درصد پروتئین در جیره بچه ماهی آزاد پرورشی به منظور دست‏یابی به حداکثر رشد و صرفه اقتصادی توصیه می‌شود.