تاثیر لسیتین سویای جیره بر شاخصهای رشد، بازماندگی، تغذیه ای و فاکتورهای خونی صبیتی جوان (Spaidentex hasta)

Abstract

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات چهار سطح لسیتین سویا (0، 3، 6 و 9 درصد جیره) در جیره غذایی با سطوح پروتئین و انرژی یکسان (50 درصد پروتئین و kj/g 18/5 انرژی) بر شاخص‌های رشد، تغذیه‌ای و خونی بچه ماهیان صبیتی (Sparidentex hasta) با وزن اولیه 0/16 ± 37/90 گرم انجام گرفت. پس از پایان دوره 56 روزه پرورش ، نتایج نشان داد با افزایش مقدار لسیتین از صفر تا 6 درصد شاخص‌های رشد افزایش یافته ولی با افزایش سطح لستین جیره غذایی از 6 به 9 درصد از مقادیر شاخص‌های رشد کاسته شد. بیشترین مقادیر در شاخص‌های میانگین وزن نهایی (2/99 ± 86/19 گرم)، میانگین افزایش وزن (3/06 ± 48/41 گرم و ضریب رشد ویژه (SGR) (0/07 ± 1/47) در تیمار جیره غذایی 6 درصد لسیتین بدست آمد که این مقادیر با مقادیر بدست آمده در جیره شاهد اختلاف معنی‌دار داشت (P <0.05). شاخص‌های بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و ضریب بازده و فاکتورهای خونی مورد مطالعه در تیمارهای مختلف تغییر معنی داری نداشتند (P>0.05). نتایج این تحقیق نشان داد، استفاده از لسیتین سویا در سطح 6 درصد در ترکیب جیره غذایی بچه ماهیان صبیتی جهت بهبود شاخص های رشد این گونه مناسب است.