بررسی اثرات استفاده از باکتریوفاژ AHɸ3 در میزان بازماندگی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) آلوده به باکتری آئروموناس هیدروفیلاAeromonas hydrophila) ) در شرایط درون‌تنی (in vivo)

Abstract

باکتری آئروموناس هیدروفیلا عامل بروز سپتی‌سمی در ماهیان آبهای شیرین و شور است. در حال حاضر، یکی از مهمترین مشکلات در زمینه مدیریت بهداشتی برخی از مزارع تکثیر و پرورش ماهیان، کنترل و پیشگیری از سندرم سپتی‌سمی باکتریایی ناشی از این باکتری می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی یافتن راهی برای کنترل و از بین بردن باکتری مزبور با استفاده از باکتریوفاژ جهت افزایش میزان بازماندگی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان آلوده به باکتری آئروموناس هیدروفیلا صورت گرفته است. در این تحقیق که طی سال‌های 98- 1397 انجام شد و360 عدد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با وزن حدود 2±15 گرم در 24 آکواریوم، در گروه‌های 15 تایی با 3 تکرار انتخاب و با رقت‌های4-10 و 8-10 باکتری آئروموناس هیدروفیلا (تهیه شده از استوک حاوی 108×5/1 (CFU/ mL به‌ صورت داخل صفاقی و غوطه‌وری در آب آلوده گردیدند و سپس در معرض غلظت mL/Pfu 3-10 باکتریوفاژ AHɸ3 جداسازی شده از آب استخرهای پرورش ماهی استان کرمان قرار گرفتند. بیشترین تاًثیر باکتریوفاژ در میزان بازماندگی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان زمانی بود که از رقت 8-10 باکتری و mL/Pfu 3-10 باکتریوفاژ AHɸ3 به ‌صورت غوطه‌وری استفاده گردید. سایر عوامل محیطی مانند اکسیژن، pH، دما، شوری برای تمامی تیمارها یکسان بود. بین گروه شاهد و تیمارها در هر دو حالت (تزریق درون صفاقی و غوطه‌وری) تفاوت معنی‌دار بود (05/0(P≤. داده‌های حاصله با استفاده از نرم افزار 21 SPSSآنالیز و با استفاده از آزمون آماری دانکن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بررسی حاضر نشان داد که یکی از راههای مناسب و کاربردی جهت افزایش میزان زنده مانی ماهیان قزل‌آلای رنگین کمان در مقابل بیماری‌های باکتریائی، استفاده از باکتریوفاژها می‌باشد. این بررسی با تاکید بر نیاز به تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از فاژ درمانی در حوزه آبزیان به‌ عنوان یک استراتژی ضد‌ میکروبی می‌باشد که جنبه‌های مختلف را از دیدگاه‌های محیط زیستی و بهداشتی ارائه می‌دهد.