بررسی ثبات و کنترل نرخ اکسایش روغن ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) در نانوکپسول های حاوی اسانس میخک (Syzygium aromaticum)

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر سه متغیر مستقل درصد بیوپلیمر کل (6، 8 و 10%)، درصد روغن (2 و 3%) و غلظت اسانس میخک بر حسب ppm (0، 2000 و 3000) بر متغیرهای اکسایشی وابسته از قبیل مقادیر پراکساید و تیوباربیتوریک اسید طی یک دوره نگهداری سه ماهه و در دو دمای 4 و 25 درجه سلسیوس بود. مقایسه نتایج حاصل از بررسی نرخ اکسایش بعد از سه ماه نشان داد که مقادیر پراکساید (PV) و تیوباربیتوریک اسید (TBA) در روغن ریز پوشانی شده نسبت به روغن شاهد بسیار کمتر بود (05/0>P). همچنین، این دو شاخص در روغن ریز پوشانی شده نگهداری شده در دمای 4 درجه سلسیوس نسبت به دمای 25 درجه سلسیوس کمتر بود (05/0>P). مقادیر TBA در کپسول‌های حاوی اسانس میخک و روغن ماهی با افزایش غلظت اسانس میخک، کاهش یافت (05/0>P) و با افزایش درصد روغن میزان پایداری روغن کاهش یافت (05/0>P). در کل می‌توان نتیجه‌گیری نمود که در شرایط نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس، نانو کپسول تهیه‌ شده با درصد بیوپلیمر 10% و روغن 2% حاوی ppm 2000 اسانس میخک قادر به حفظ ثبات روغن و کاهش نرخ اکسایش آن به مدت 3 ماه می‌باشد، در حالی‌ که اگر دمای نگهداری به 25 درجه سلسیوس افزایش یابد نانو کپسول تهیه ‌شده با درصد بیوپلیمر 8%، روغن 3% و اسانس ppm 3000 مؤثر خواهد بود.