نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرهبر, محمدfa_IR
dc.contributor.authorجبل عاملی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorرمضان شیرازی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorاقبالی, فرشیدfa_IR
dc.contributor.authorمصدری, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:27:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:27:01Z
dc.date.available1399-08-23T09:27:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:27:01Z
dc.date.issued2012-08-01en_US
dc.date.issued1391-05-11fa_IR
dc.identifier.citationرهبر, محمد, جبل عاملی, محمود, رمضان شیرازی, مهدی, اقبالی, فرشید, مصدری, زهرا. (1391). بررسی تظاهرات بالینی و علائم رادیولوژیک سندرم لارسن. مجله علوم پزشکی رازی, 19(98), 45-51.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-2163-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596668
dc.description.abstract  زمینه و هدف: سندرم لارسن یک بیماری با تظاهرات بالینی پیچیده به همراه دررفتگی های مادرزادی مفاصل مختلف است. برای درمان صحیح و به موقع و همچنین جلوگیری از عوارض، تشخیص به موقع این بیماری لازم و ضروری است. این مطالعه 10 مورد بیمار مبتلا به سندرم لارسن را تحت مطالعه قرار داده و علائم بالینی و رادیولوژیک آن‌ها را بررسی می نماید.   معرفی بیماران: در 10 بیمار بررسی شده 6 بیمار مرد و 4 بیمار زن بودند. کمترین و بیشترین سن در زمان مراجعه به ترتیب 3 سال و 51 سال بود. نکته قابل توجه حضور هیپر تلوریسم و مسطح شدن بینی در هر 10 بیمار مورد بررسی بوده است. در ناحیه ستون فقرات در 6 مورد اول Spina bifida مشهود بود. در مفصل هیپ نیز در 8 مورد دررفتگی مفصل هیپ وجود داشت. نکته قابل توجه حضور High Riding DDH در یک خانم 46 ساله و نیمه دررفتگی دو طرفه سر فمور در یک آقای 51 ساله بود که هیچ یک از درد زیاد شکایت نداشتند. دو بیمار دررفتگی زانوی فراموش شده ( Neglected ) داشتند که در هر دو حرکات و فعالیت روزانه قابل قبول گزارش شد. در 10 بیمار بررسی شده در 9 بیمار دررفتگی زانو وجود داشت و تنها در 1 مورد دررفتگی زانو دیده نشد. در اندام فوقانی، در 8 بیمار دررفتگی خلفی سر رادیوس یافت شد. در یک پسر 5 ساله نیز، دفورمیتی در فیز تحتانی استخوان بازو کشف شد. در دست هر 10 بیمار گزارش شده، دفورمیتی قاعده متاکارپ دوم (اپی فیز دو تایی در ناحیه متاکارپ دوم) وجود داشت.   نتیجه‌گیری: با توجه به درگیری چند مفصلی در این سندرم، معاینه دقیق مفاصل الزامی است. اولویت بندی و مدیریت درگیری‌ها به صورت چند مرحله‌ای توصیه می‌شود.fa_IR
dc.format.extent514
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسندرم لارسنfa_IR
dc.subjectدررفتگیfa_IR
dc.subjectتظاهرات بالینی.fa_IR
dc.subjectارتوپدیfa_IR
dc.titleبررسی تظاهرات بالینی و علائم رادیولوژیک سندرم لارسنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeموردنگاريfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گنابادfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue98
dc.citation.spage45
dc.citation.epage51


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد