| dc.contributor.author | سهیلی پور, سعید | fa_IR |
| dc.contributor.author | سهیلی پور, فهیمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | دانش, زهرا | fa_IR |
| dc.contributor.author | دانش, حمیده | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:27:00Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:27:00Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:27:00Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:27:00Z | |
| dc.date.issued | 2012-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1391-05-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سهیلی پور, سعید, سهیلی پور, فهیمه, دانش, زهرا, دانش, حمیده. (1391). بررسی علل و انواع کم شنوایی در کودکان 15-5 ساله مبتلا به کاهش شنوایی در شهر اصفهان. مجله علوم پزشکی رازی, 19(98), 37-44. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2162-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596667 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: سیستم شنوایی سالم لازمه ایجاد تکامل طبیعی و دستیابی به تواناییهای تحصیلی و ایجاد مهارتهای روانی واجتماعی در کودکان است . بسیاری از علل کاهش شنوایی قابل پیشگیری و قابل درمان هستند . هدف از این مطالعه بررسی شیوع انواع و علل احتمالی کاهش شنوایی در کودکان 5 تا 15 ساله مبتلا به اختلال شنوایی در اصفهان میباشد . روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی مقطعی در بازه زمانی خرداد 1386 تا پایان اردیبهشت 1388انجام شده است. نمونههای مورد مطالعه شامل 628 کودک 5 تا 15 ساله مبتلا به کاهش شنوایی بود که به مرکز شنوایی سنجی شهر اصفهان ارجاع شده بودند. در این کودکان، معاینه فیزیکی، شنوایی سنجی و تیمپانومتری انجام شده است. اطلاعات لازم در مورد علل احتمالی کاهش شنوایی از طریق پرسش نامه جمع آوری شده و سپس انواع شایع کاهش شنوایی و عوامل خطر احتمالی آن بررسی شده است و پس از آنالیزهای آماری رگرسیون لجستیک ( Logistic regression ) و آزمون کای دو نتایج به دست آمد . یافتهها: شایع ترین انواع کاهش شنوایی در گروه مورد مطالعه شامل کاهش شنوایی هدایتی (83/60%)، حسی-عصبی (Sensorineural HearingLoss -SNHL) - (89/30%) و با شیوع کمتر انواع مختلط (28/8%) بود. در کودکان مبتلا به کاهش شنوایی هدایتی علل شایع اوتیت سروز (9/69%)، پارگی پرده تیمپان با یا بدون اتوره (74/27%)، اسکلروز پرده تیمپان و فیکس شدن زنجیره استخوانی گوش میانی (05/1%)، ترومای سر و گوش (05/1%) و دفورمیتی گوش خارجی (26/0%) بود . در کودکان مبتلا به SNHL علل احتمالی کاهش شنوایی شامل شرح حال بیماریهای تب داری مانند مننژیت، سرخچه، سرخک، اریون (62/60%)، هایپربیلیروبینمی یا ایکتر شدید نوزادی (4/13%)، قرار گرفتن در معرض صداهای شدید (79/9%)، استفاده از جنتامایسین و سایر داروهای اتوتوکسیک (67/5%)، ترومای سر و گردن (57/2%)، بیماری های مادرزادی (21/7%)، دیسترس تنفسی نوزادی (21/7%)، شرح حال خانوادگی کاهش شنوایی (06/2%) و علل ناشناخته (44/31%) بود. در انواع مختلط کاهش شنوایی، علل شایع اوتیت مدیای مزمن (Chronic Otitis Media-COM) 85/78% و اوتیت مدیای سروز (15/21%) بود . نتیجهگیری: کاهش شنوایی در مقطع سنی 5 تا 15 سال، بین 5 تا 8 سالهها شایعتر است (36/67%). علل شایعتر کاهش شنوایی در این کودکان بیماریهای التهابی گوش میانی است . این بیماریها قابل پیشگیری و به راحتی قابل درمان هستند و توجه خاص به مسئله شنوایی در این کودکان ضرورت دارد . | fa_IR |
| dc.format.extent | 277 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | کودکان | fa_IR |
| dc.subject | کاهش شنوایی | fa_IR |
| dc.subject | اتیولوژی. | fa_IR |
| dc.subject | گوش و حلق و بینی | fa_IR |
| dc.title | بررسی علل و انواع کم شنوایی در کودکان 15-5 ساله مبتلا به کاهش شنوایی در شهر اصفهان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | fa_IR |
| dc.citation.volume | 19 | |
| dc.citation.issue | 98 | |
| dc.citation.spage | 37 | |
| dc.citation.epage | 44 | |