نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاراضی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorدمیرچی, ارسلانfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, عباسfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:26:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:26:29Z
dc.date.available1399-08-23T09:26:28Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:26:29Z
dc.date.issued2014-04-01en_US
dc.date.issued1393-01-12fa_IR
dc.identifier.citationاراضی, حمید, دمیرچی, ارسلان, اسدی, عباس. (1393). عنوان مکرر: پاسخ حاد هورمونی به فعالیت مقاومتی در مردان جوان و میانسال مقایسه پاسخ حاد هورمونی متعاقب فعالیت مقاومتی با شدت متوسط در مردان جوان و میانسال. مجله علوم پزشکی رازی, 21(118), 64-72.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3004-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596630
dc.description.abstract  زمینه و هدف : با توجه به افزایش مقبولیت و محبوبیت تمرین مقاومتی در بین مردم و بویژه افراد جوان و میانسال، هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ حاد هورمونی (تستوسترون، هورمون رشد، کورتیزول، آدرنوکورتیکوتروپین ] [ACTH ) و لاکتات خون به یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت متوسط در مردان جوان و میانسال بود.   روش کار : مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می­باشد. ده مرد جوان (سن: 23/2±2/21 سال) و هشت مرد میانسال (سن: 10/2±7/49 سال) سالم به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ها یک هفته بعد از تعیین یک تکرار بیشینه ( 1 repetition maximum 1RM ) پرس سینه، تمرین مقاومتی حاد با شدت متوسط شامل؛ 4 نوبت 12 تکراری با شدت تقریبا 70 درصد 1RM و با فاصله 2 دقیقه استراحت بین نوبت­ها را انجام دادند و نمونه خونی قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از اجرای تمرین از آن­ها اخذ شد.   یافته‌ها: هر دو گروه افزایش معناداری در تستوسترون، هورمون رشد، کورتیزول، ACTH و لاکتات خون بلافاصله و 30 دقیقه بعد از اجرای تمرین مقاومتی نشان دادند (05/0 > p ). هورمون رشد گروه جوان نیز نسبت به گروه میان سال 30 دقیقه پس از انجام تمرین افزایش معناداری یافت (05/0 > p ). ACTH گروه جوان بلافاصله و 30 دقیقه پس از اجرای تمرین تفاوت معناداری با گروه میانسال داشت (05/0 > p ).   نتیجه ‌ گیری : بر اساس یافته­های به دست آمده، شدت متوسط تمرین مقاومتی می­تواند با تحریک بیشتر هورمونی اثربخشی آن را حین ریکاوری افزایش دهد. این افزایش به ویژه برای کاهش اثرات سن بر وضعیت فیزیولوژیک و جسمانی افراد میانسال حائز اهمیت است.fa_IR
dc.format.extent766
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرین مقاومتیfa_IR
dc.subjectهورمون‌های آنابولیکfa_IR
dc.subjectهورمون‌های کاتابولیکfa_IR
dc.subjectپیری.fa_IR
dc.subjectفیزیوتراپی ورزشیfa_IR
dc.titleعنوان مکرر: پاسخ حاد هورمونی به فعالیت مقاومتی در مردان جوان و میانسال مقایسه پاسخ حاد هورمونی متعاقب فعالیت مقاومتی با شدت متوسط در مردان جوان و میانسالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه پیام نورfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue118
dc.citation.spage64
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد