عنوان مکرر: پاسخ حاد هورمونی به فعالیت مقاومتی در مردان جوان و میانسال مقایسه پاسخ حاد هورمونی متعاقب فعالیت مقاومتی با شدت متوسط در مردان جوان و میانسال

Abstract

زمینه و هدف : با توجه به افزایش مقبولیت و محبوبیت تمرین مقاومتی در بین مردم و بویژه افراد جوان و میانسال، هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ حاد هورمونی (تستوسترون، هورمون رشد، کورتیزول، آدرنوکورتیکوتروپین ] [ACTH ) و لاکتات خون به یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت متوسط در مردان جوان و میانسال بود.

روش کار : مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می­باشد. ده مرد جوان (سن: 23/2±2/21 سال) و هشت مرد میانسال (سن: 10/2±7/49 سال) سالم به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ها یک هفته بعد از تعیین یک تکرار بیشینه ( 1 repetition maximum 1RM ) پرس سینه، تمرین مقاومتی حاد با شدت متوسط شامل؛ 4 نوبت 12 تکراری با شدت تقریبا 70 درصد 1RM و با فاصله 2 دقیقه استراحت بین نوبت­ها را انجام دادند و نمونه خونی قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از اجرای تمرین از آن­ها اخذ شد.

یافته‌ها: هر دو گروه افزایش معناداری در تستوسترون، هورمون رشد، کورتیزول، ACTH و لاکتات خون بلافاصله و 30 دقیقه بعد از اجرای تمرین مقاومتی نشان دادند (05/0 > p ). هورمون رشد گروه جوان نیز نسبت به گروه میان سال 30 دقیقه پس از انجام تمرین افزایش معناداری یافت (05/0 > p ). ACTH گروه جوان بلافاصله و 30 دقیقه پس از اجرای تمرین تفاوت معناداری با گروه میانسال داشت (05/0 > p ).

نتیجه ‌ گیری : بر اساس یافته­های به دست آمده، شدت متوسط تمرین مقاومتی می­تواند با تحریک بیشتر هورمونی اثربخشی آن را حین ریکاوری افزایش دهد. این افزایش به ویژه برای کاهش اثرات سن بر وضعیت فیزیولوژیک و جسمانی افراد میانسال حائز اهمیت است.