بررسی ارتباط باراسیدی رژیم غذایی با شاخص های متابولیسم استخوان در سالمندان تهران

Abstract

زمینه و هدف: مطالعات محدودی ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با افزایش شکستگی و استئوپروز را گزارش کردند که نتایج برخی از مطالعات متناقض می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی بر اساس PRAL (potential renal acid load) و امتیاز (net endogenous acid production) NEAP با برخی نشانگر‌های سلامت استخوان در سالمندان می‌باشد. روش کار: 172سالمند (122 زن و 50 مرد) در مطالعه‌ی مقطعی حاضر شرکت کردند. در این مطالعه شاخص‌های PRAL وNEAP بررسی شدند. پرسشنامه‌ی بسامد مصرف غذایی اعتبارسنجی شده به منظور ارزیابی دریافت‌های غذایی استفاده شد. قد و وزن بیماران اندازه گیری شد. اندازه گیری استئوکلسین سرم وCTX(C-terminal telopeptide of type I collagen) ادرار ، پاراتورمون، hs-CRP (High sensitivity C-reactive protein) و 25هیدروکسی ویتامینD طبق دستورالعمل کیت‌های تجاری انجام شد. از نرم‌افزار SPSS23 برای رگرسیون خطی با حد معناداری 05/0 استفاده شد. یافته‌ها‌: مطالعه حاضر نشان داد که شاخص باراسیدی رژیم غذایی PRAL ارتباط مثبت و معنا‌داری با دور کمر و وزن داشت (34/0P=). در مورد شاخص‌های متابولیسم استخوان تنها CTX- I ادرار ارتباط معنا داری را در بین سهک‌های شاخص بار اسیدی NEAP نشان داد به نحوی که در بالاترین سهک شاخص بار اسیدی NEAP (غلظت CTX- I ادرار درسهک سوم =86/1±13/18) غلظت CTX- I ادرار کاهش می‌یافت (غلظت CTX- I اداری در سهک اول =95/1±63/16 و غلظت CTX- I اداری درسهک دوم =95/1±45/26) (001/0=p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد بار اسیدی بالای رژیم غذایی نمی تواند تهدیدی برای از دست دادن تراکم استخوان و بروز استئوپروز در سالمندان باشد.