| dc.contributor.author | ملک‌پور, سیروس | fa_IR |
| dc.contributor.author | بهتاش, حمید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:26:00Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:26:01Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:26:00Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:26:01Z | |
| dc.date.issued | 2001-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1380-03-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ملک‌پور, سیروس, بهتاش, حمید. (1380). بررسی شکستگیهای جوش نخورده تیبیا با استفاده از کونچر بعد از ریم کردن کانال داخل استخوان. مجله علوم پزشکی رازی, 8(23), 71-74. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-323-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596593 | |
| dc.description.abstract | جوش‌نخوردن شکستگی تیبیا یکی از عوارض مهم ارتوپدی است. در این تحقیق 20 بیمار که با استفاده از متد کونچــر و ریم تحـــت درمان جوش‌نخوردگـــی استخوان تیبیا قرار گرفته بودند، بررسی گردیدنــد. این شکستگیها بطور اولیه، با روشهای بسته (گچ‌گیری، گچ‌گیری و میــخ) و جراحـی (گذاشتن پیچ و پلاک، “ DCP ” Dynamic Compression Plate ، کونچر و فیکساتور خارجی) تحت درمان قرار گرفته بودند که بعد از درمان اولیه هیچ‌گونه علایمی از جوش نخوردن مشاهده نشد. نهایتاً بیماران تحت جراحی کونچرگذاری و ریم‌کردن قرار گرفتنـــد. عمل جراحـــی در تمام موارد برروی تخــت شکستگی انجام شد. زانو در وضعیت 100-90 درجه قرار گرفت و برشی طولی ازقطب تحتانی استخوان کشکک (پاتلا) بطرف توبرکول تیبیا ـ درست از وسط لیگامان پاتلا ـ ایجاد گردید. لیگامان فوق بطرف داخل ( Medial ) و خارج ( Lateral ) کشیده شد و بدینوسیله مدخل میله‌گذاری مشخص گردید. در تمامی موارد جهت بیماران استئوتومی و یا رزکسیون فبیولا (حداقل بطول 2 سانتی‌متر) انجام گرفت. همچنین تمامی بیماران با استفاده از ستیغ ایلیاک ( iliac crest ) یا انتهای پروگزیمال تیبیا تحت پیوند ( graft ) استخوانی قرار گرفتند. کونچر مورد استفاده در تمامی بیماران کونچر استاندارد تیبیا بود. میانگین زمان مراجعه از ترومای اولیه تا جراحی جهت کونچر 1/10 ماه بود. مدت زمان لازم برای جوش‌خوردن (متوسط زمان بهبودی) 9/7 ماه بود. عوارض بعد از عمل فقط شامل 1 مورد (5%) شکستگی کونچر بود که بدون تعویض کونچر، گچ‌گیری انجام شد و در نهایت استخوان جوش خورد. عمل کونچرگذاری در این مطالعه موفقیتی در حدود 95% داشت و این رقم با میزان 96% در مطالعات آمریکا قابل مقایسه است. با توجه به این مطلب که مورد عارضه‌دار نیز در نهایت با موفقیت درمان شد و جوش‌خوردگی لازم حاصل گردید، می‌توان میزان موفقیت را حتی از این رقم نیز بالاتر قلمداد نمود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 162 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | 1 – شکستگی تیبیا | fa_IR |
| dc.subject | 2 – جوش نخوردن | fa_IR |
| dc.subject | 3 – کونچر | fa_IR |
| dc.subject | 4 - ریم | fa_IR |
| dc.title | بررسی شکستگیهای جوش نخورده تیبیا با استفاده از کونچر بعد از ریم کردن کانال داخل استخوان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 23 | |
| dc.citation.spage | 71 | |
| dc.citation.epage | 74 | |
