| dc.contributor.author | عظیمی, آتناسادات | fa_IR |
| dc.contributor.author | لطفی, بیان | fa_IR |
| dc.contributor.author | مهدیه, مجید | fa_IR |
| dc.contributor.author | سلیمانی مهرنجانی, ملک | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:25:36Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:25:37Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:25:36Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:25:37Z | |
| dc.date.issued | 2020-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | عظیمی, آتناسادات, لطفی, بیان, مهدیه, مجید, سلیمانی مهرنجانی, ملک. (1398). بررسی اثر طولانی مدت اپیگالوکاتچینگالات بر تکثیر سلولی و تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت. مجله علوم پزشکی رازی, 27(1), 26-37. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3053-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596563 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: اپیگالوکاتچینگالات به‌عنوان یک آنتیاکسیدانت قوی نقش مهمی در مهار رادیکال‌های آزاد ایفا می‌کند. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی اثر اپیگالوکاتچینگالات بر توانایی زیستی، مورفولوژی و تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان با استفاده از روش فلشینگ استخراج شدند. در پایان پاساژ سوم سلولها به 9 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سلولهای گروه‌های آزمایشی با غلظتهای مختلف اپیگالوکاتچینگالات (0، 1، 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 50 میکرومولار) برای یک دوره 21 روزه در محیط استئوژنیک حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی تیمار شدند. سپس توانایی زیستی، میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی، سطح کلسیم داخل و خارج سلولی، میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز و سطح بیان ژن‌های آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین طی روند استئوژنزیس مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با روش آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تفاوت میانگین‌ها در سطح 05/0 P˂ معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: توانایی زیستی، میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی، سطح کلسیم، میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز و سطح بیان ژن‌های آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین در سلولهای بنیادی مزانشیمی تیمار شده با اپیگالوکاتچینگالات به‌طور معنی‌داری در رفتاری وابسته به دوز، در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (05/0 P˂). همچنین گستردگی سیتوپلاسم نیز در سلولهای تیمار شده با اپیگالوکاتچینگالات مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: از آنجاکه اپیگالوکاتچینگالات افزایش معنی‌داری در توانایی زیستی و تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی ایجاد می‌کند، بنابراین می‌تواند برای افزایش تمایز و بقای سلولی استفاده شود.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 1235 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | اپیگالوکاتچینگالات | fa_IR |
| dc.subject | تمایز استئوژنیک | fa_IR |
| dc.subject | سلولهای بنیادی مزانشیمی | fa_IR |
| dc.subject | بیولوژی (زیست شناسی) | fa_IR |
| dc.title | بررسی اثر طولانی مدت اپیگالوکاتچینگالات بر تکثیر سلولی و تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه اراک، اراک، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه اراک | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه اراک، اراک، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه اراک | fa_IR |
| dc.citation.volume | 27 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 26 | |
| dc.citation.epage | 37 | |
