نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمنصوری, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorجنانی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorچاوشی, دلنیاfa_IR
dc.contributor.authorمحقق, پگاهfa_IR
dc.contributor.authorهمت پور, سیروسfa_IR
dc.contributor.authorفتح الله پور, اسداللهfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, قبادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:24:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:24:00Z
dc.date.available1399-08-23T09:24:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:24:00Z
dc.date.issued2017-05-01en_US
dc.date.issued1396-02-11fa_IR
dc.identifier.citationمنصوری, مجید, جنانی, سمیه, چاوشی, دلنیا, محقق, پگاه, همت پور, سیروس, فتح الله پور, اسدالله, مرادی, قباد. (1396). بررسی عوارض و مرگ ومیر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت در دو روش تزریق با ونتیلاتور و تزریق با تهویه دستی دربیمارستان بعثت سنندج طی سالهای 1391 تا 1392. مجله علوم پزشکی رازی, 24(155), 66-72.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-4054-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596444
dc.description.abstractزمینه و هدف: دیسترس تنفسی نوزاد، از علت‌های اصلی مرگ و میر نوزادان نارس به شمار می‌رود. یکی از درمان‌های استاندارد آن سورفاکتانت می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه مرگ و میر و عوارض درمان با سورفکتانت در دو روش تزریق با تهویه مکانیکی و تزریق با تهویه دستی در نوزادان نارس بستری در بخش NICU بیمارستان بعثت سنندج انجام شده است. روش کار: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، 160 نوزاد مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی مورد مطالعه قرار گرفتند. در 2/53 درصد (85 نفر) از نوزادان تزریق سورفاکتانت با ونتیلاتور و در 8/46 درصد (75 نفر) از آن‌ها تزریق با تهویه دستی انجام شده بود. جهت آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار آماری  STATA 11 و آمار توصیفی و آزمون ‌های آماری کای دو و تی تست استفاده شد. یافته‌ها: از مجموع 160 نوزاد، 116 نفر (69%) دختر و 52 نفر (31%) پسر بودند. میانگین مدت زمان استفاده از ونتیلاتور (024/0p=) و همچنین میانگین مدت زمان نیاز به اکسیژن (018/0p=) در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری داشت. بروز پنوموتوراکس، بروز دیسپلازی برونکوپولمونر (Bronchopulmonar Dysplasia-BPD) و بروز مرگ و میر در دو گروه متفاوت بود ولی این تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد مدت زمان نیاز به تهویه مکانیکی در روش تزریق سورفاکتانت با کمک ونتیلاتور کمتر از روش تهویه دستی می‌باشد. با توجه به میزان عوارض کمتر این روش تزریق به عنوان روش کم عارضه‌تری نسبت به تزریق با تهویه دستی می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent206
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectنوزادان نارسfa_IR
dc.subjectسندرم دیسترس تنفسیfa_IR
dc.subjectدرمان با سورفاکتانتfa_IR
dc.subjectتهویه مکانیکیfa_IR
dc.subjectنوزادانfa_IR
dc.titleبررسی عوارض و مرگ ومیر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت در دو روش تزریق با ونتیلاتور و تزریق با تهویه دستی دربیمارستان بعثت سنندج طی سالهای 1391 تا 1392fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue155
dc.citation.spage66
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد