نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمبادری, توفیقfa_IR
dc.contributor.authorرودباری, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:23:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:23:47Z
dc.date.available1399-08-23T09:23:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:23:47Z
dc.date.issued2018-03-01en_US
dc.date.issued1396-12-10fa_IR
dc.identifier.citationمبادری, توفیق, رودباری, مسعود. (1396). ارزیابی مهارتهای زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1395. مجله علوم پزشکی رازی, 24(165), 9-21.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-4928-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596428
dc.description.abstractزمینه و هدف: بسیاری از افراد در رویارویی با مشکلات زندگی فاقد توانایی‌های لازم هستند و این امر آنان را آسیب پذیر نموده و در معرض انواع اختلالات روانی و رفتاری قرار می‌دهد. این مطالعه به مهارت‌های زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران پرداخته است. روش کار: این مطالعه مقطعی، از نوع توصیفی- مقایسه‌ای و محیط پژوهش آن دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران، در سال‌های 95 و 96 بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه و نمونه 342 نفری آن افرادی هستند که به صورت تصادفی طبقه‌ای از جامعه پژوهش انتخاب شده‌اند. پرسشنامه طرح شامل 7 متغیر جمعیتی و پرسشنامه 142 سوالی، 5 گزینه­ای مهارت‌های زندگی شامل 19 خرده­ مقیاس بودکه به گزینه‌ها وزن‌های صفر تا 4 اختصاص یافت. برای تجزیه و تحلیل از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی شامل آزمون‌های تی تست، آنالیز واریانس (شکل ناپارامتری آن‌ها)، کای دو و ضریب همبستگی در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. سطح معنی‌داری آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شدند. یافته‌ها: میانگین همه مولفه‌ها بالاتر از متوسط و در کل مولفه‌ها میانگین 5/2 (15/0=SD) بود. میانگین نمرات مهارت‌های زندگی زنان در غالب مولفه‌ها بیشتر از مردان بود ولی بین میانگین دو جنس اختلاف معنی‌دار موجود نبود. میانگین مولفه‌های روابط بین فردی (045/0=p) و مهارت‌های مربوط به رعایت و بکارگیری نکات ایمنی (035/0=p) بین مقاطع مختلف تحصیلی و همچنین میانگین مولفه‌های مهارت‌های مربوط به ارتباط‌های انسانی (031/0=p) و مهارت در حل مساله (040/0=p) بین دانشکده‌های محل تحصیل دانشجویان با هم اختلاف معنی‌دار داشتند. بین میانگین مولفه‌ها و نوع اسکان پاسخ دهندگان و تاهل آن‌ها اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد اما افراد خوابگاهی میانگین پایین‌تری داشتند. همچنین سن نیز با مهارت‌های زندگی ارتباط قوی و معنی‌داری نشان نداد. نتیجه‌گیری: دانشجویان در برخی از مهارت‌های مورد نیاز در زندگی ضعیف بوده و نیاز به آموزش دارند. این مساله در دانشجویان مرد و مجرد بیشتر به چشم می‌خورد.fa_IR
dc.format.extent897
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمهارتهای زندگیfa_IR
dc.subjectدانشجوfa_IR
dc.subjectعلوم پزشکی ایران.fa_IR
dc.subjectآمار حیاتیfa_IR
dc.titleارزیابی مهارتهای زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1395fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue165
dc.citation.spage9
dc.citation.epage21


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد