نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحبی, سیامکfa_IR
dc.contributor.authorآزادبخت, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorفیضی, آواتfa_IR
dc.contributor.authorحضوری, محمدfa_IR
dc.contributor.authorشریفی راد, غلامرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:22:37Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:22:38Z
dc.date.available1399-08-23T09:22:37Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:22:38Z
dc.date.issued2014-06-01en_US
dc.date.issued1393-03-11fa_IR
dc.identifier.citationمحبی, سیامک, آزادبخت, لیلا, فیضی, آوات, حضوری, محمد, شریفی راد, غلامرضا. (1393). اثرات برنامه آموزشی مبتنی بر ارتقاء خودکارآمدی درک شده بر کنترل عوامل خطر ساز سندرم متابولیک. مجله علوم پزشکی رازی, 21(120), 9-18.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3137-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596341
dc.description.abstract  زمینه و هدف : سندرم متابولیک مجموعه ای از عوامل خطر مرتبط با بیماریهای قلبی عروقی و دیابت می باشد که هر روز بر شمار مبتلایان به آن افزوده می شود. این مطالعه با هدف تعیین اثر برنامه آموزشی مبتنی بر ارتقاء خودکارآمدی درک شده بر کنترل عوامل خطر ساز بیماری سندرم متابولیک صورت گرفت.   روش کار : در این مطالعه پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل تصادفی، 182 زن مبتلا به سندرم متابولیک به صورت تصادفی سیستماتیک در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته خودکارآمدی درک شده و پرسشنامه 24 ساعته یادآمد خوراک بود. همچنین برگه ثبت اطلاعات برای جمع آوری داده های مربوط به دور کمر، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، TG ، HDL و FBS مورد استفاده قرار گرفت. بعد از گردآوری داده ها، مداخله آموزشی 3 جلسه ای برای گروه آزمون به کار گرفته شد و نتایج پس آزمون 3 ماه بعد از مداخله جمع آوری شد. در نهایت داده ها توسط آزمونهای T مستقل و وابسته به وسیله نرم افزار SPSS تحلیل گردید.   یافته‌ها : میانگین نمره خودکارآمدی و مصرف درشت مغذی‌ها در گروه آزمون بعد از مداخله، بر خلاف قبل آموزش با گروه کنترل اختلاف معنی دار نشان داد. همچنین در گروه آزمون بعد از مداخله، میانگین دور کمر 2/4 سانتی متر، تری گلیسرید mg/dl 15/54، قند خون ناشتا mg/dl 61/13، فشار خون سیستولیک mmHg 42/7 و فشارخون دیاستولیک mmHg 55/9 کاهش و میانگین HDL mg/dl 87/5 افزایش داشته است که این تغییرات به طور معنی داری بر اساس میانگین درصد تغییرات از گروه کنترل بیشتر است.   نتیجه‌گیری: افزایش خودکارآمدی می تواند راهکاری مطمئن در خصوص ترغیب بیماران به رعایت رژیم غذایی سالم با محدود کردن چربی و کربوهیدرات دریافتی و کاهش انرژی دریافتی روزانه و به تبع آن کاهش میزان عوامل خطر ساز سندرم متابولیک باشد.fa_IR
dc.format.extent1883
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسندرم متابولیکfa_IR
dc.subjectخودکارآمدی درک شدهfa_IR
dc.subjectتغذیهfa_IR
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectعلوم تغذیهfa_IR
dc.titleاثرات برنامه آموزشی مبتنی بر ارتقاء خودکارآمدی درک شده بر کنترل عوامل خطر ساز سندرم متابولیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue120
dc.citation.spage9
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد