| dc.contributor.author | نوربخش, ثمیله | fa_IR |
| dc.contributor.author | شناسا, سوزان | fa_IR |
| dc.contributor.author | رفیعنژاد, منصوره | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:22:16Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:22:16Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:22:16Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:22:16Z | |
| dc.date.issued | 2002-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1380-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نوربخش, ثمیله, شناسا, سوزان, رفیعنژاد, منصوره. (1380). بررسی میزان کلنیزاسیون پنوموکوکهای مقاوم به پنیسیلین در کودکان مقیم در مهدکودکها طی سالهای 1376-1375. مجله علوم پزشکی رازی, 8(26), 472-478. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-362-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596316 | |
| dc.description.abstract | استرپتوکوک پنومونیه از عوامل مهم بیماریزای شناخته شده در انسان و بویژه کودکان است. اطلاع پزشکان هر کشور از میزان مقاومت این میکروب در انتخاب آنتیبیوتیک مناسب برای درمان انواع مختلف بیماریهای ناشی از آن در کودکان (مننژیت، پنومونی، اتیت میانی و سینوزیت) اهمیت زیادی دارد. در دو مطالعه انجام شده بر روی کودکان مقیم در مهدکودکهای آمریکا بترتیب 59% و 53% کودکان با پنوموکوک مقاوم به پنیسیلین کلنیزه بودند. طی سالهای 1376-1375 از 170 کودک سالم مقیم در مهدکودکهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران کشت نازوفارنکس انجام گردید. 8/51% افراد مورد مطالعه دختر (میانگین سنی 98/3 سال) و 2/48% پسر (میانگین سنی 99/3) بودند. شایعترین عوامل بیماریزای جدا شده شامل استرپتوکوک گروه D ( GDS ) 60% (میانگین سن ابتلا 07/4 سال)، استرپتوکوک گروه A ( GAS ) 5/32% (میانگین سن 1/4)، استرپتوکوک پنومونیه 5/2% (میانگین سن ابتلا 5/4 سال)، هموفیلوس آنفولونزا 6/0%(میانگین سن ابتلا 2 سال) و استافیلوکوک9/5% (میانگین سن ابتلا 6/2 سال) بود. از نظر تنوع عوامل و درصد فراوانی هر کدام تفاوت معنیداری بین دو گروه پسر و دختر وجود نداشت. پنوموکوکهای جدا شده با روش دیسک، در صددرصد موارد به پنیسیلین و آمپیسیلین مقاوم بودند اما به اریترومایسین، کوتریموکسازول، کلرامفنیل، سفالوتین، سیپروفلوکساسین و وانکومایسین حساس بودند. نتیجه آنکه با توجه به تعریف استاندارد از انواع مقاومت، احتمالا پنوموکوکهای کلنیزه کننده نازوفارنکس کودکان در این مطالعه از نوع شدیداً مقاوم ( highly resistant ) نبوده و عمدتاً شامل انواع مقاومت بینابینی ( intermediate ) به پنیسیلین بودند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 233 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | 1 – استرپتوکوک پنومونیه | fa_IR |
| dc.subject | 2 – کلنیزاسیون نازوفارنکس | fa_IR |
| dc.subject | 3 – پنوموکوک مقاوم به پنیسیلین | fa_IR |
| dc.subject | عفونی اطفال | fa_IR |
| dc.title | بررسی میزان کلنیزاسیون پنوموکوکهای مقاوم به پنیسیلین در کودکان مقیم در مهدکودکها طی سالهای 1376-1375 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 26 | |
| dc.citation.spage | 472 | |
| dc.citation.epage | 478 | |