| dc.contributor.author | حقیقی, لادن | fa_IR |
| dc.contributor.author | همت, ماندانا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:21:41Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:21:41Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:21:41Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:21:41Z | |
| dc.date.issued | 2004-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1383-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | حقیقی, لادن, همت, ماندانا. (1383). مقایسه اثر شیاف پروستاگلاندین و قرص ایزوسوربید دی‌نیترات داخل واژن بر دیلاتاسیون سرویکس در 3 ماهه اول بارداری. مجله علوم پزشکی رازی, 11(43), 731-735. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-67-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596269 | |
| dc.description.abstract | روش‌های مورد استفاده برای سقط جنین شامل 2 گروه از روش‌های جراحی و طبی می‌باشد که در گروه طبی، دست‌یابی به داروهایی با حداقل عوارض جانبی و حداکثر اثربخشی، هدف بسیاری از تحقیقات بوده است. در سال‌های اخیر پروستاگلاندین‌ها یکی از درمان‌های انتخابی جهت القای سقط بوده‌اند اما با شناخت بهتر مکانیسم انقباضات رحمی و دیلاتاسیون سرویکس و شناسایی اکسید نیتریک به عنوان واسطه مهم این فرآیند، داروهای آزاد کننده اکسید نیتریک مورد توجه بسیار قرار گرفته‌اند. مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی به صورت تصادفی و با هدف مقایسه اثر قرص واژینال ایزوسوربید دی‌نیترات(آزاد کننده اکسید نیتریک) و شیاف واژینال پروستاگلاندین بر دیلاتاسیون سرویکس انجام شد. در این مطالعه 148 خانم باردار که اندیکاسیون سقط درمانی در 3 ماهه اول را داشتند، در 2 گروه با تعداد مساوی که از نظر سن بارداری، پاریتی و دیلاتاسیون سرویکس در ابتدای مطالعه، مشابه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده، تغییر دیلاتاسیون سرویکس در هر یک از گروه‌ها طی درمان(گروه پروستاگلاندین از 68/0±26/2 سانتیمتر به 62/1±57/4 سانتیمتر و گروه ایزوسوربید دی نیترات از 63/0±18/2 سانتیمتر به 11/1±63/3 سانتیمتر) و نیز اختلاف دیلاتاسیون سرویکس در 2 گروه پس از درمان(11/1±63/3 سانتیمتر در گروه ایزوسوربید در مقابل 62/1±57/4 سانتیمتر در گروه پروستاگلاندین) از نظر آماری معنی‌دار بوده است(05/0P<). از نظر میزان بروز عوارض جانبی، در گروه پروستاگلاندین درد شکمی بیش از گروه ایزوسوربید دی‌نیترات بود(05/0P<). با توجه به نتایج این بررسی، شیاف واژینال پروستاگلاندین و قرص واژینال ایزوسوربید دی‌نیترات هر دو بر افزایش دیلاتاسیون سرویکس موثر هستند اما میزان اثربخشی شیاف پروستاگلاندین و نیز درد شکمی ناشی از آن بیش از ایزوسوربید دی‌نیترات است بنابراین توصیه می‌گردد جهت دیلاتاسیون سرویکس قبل از سقط درمانی، با توجه به عوارض و هزینه کم‌تر ایزوسوربید دی‌نیترات، ابتدا از این ترکیب و در صورت عدم ایجاد پاسخ مطلوب، از شیاف پروستاگلاندین استفاده شود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 206 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | : 1 – سقط | fa_IR |
| dc.subject | 2 – اکسید نیتریک | fa_IR |
| dc.subject | 3 – سرویکس | fa_IR |
| dc.subject | 4 – پروستاگلاندین | fa_IR |
| dc.subject | زنان و زایمان | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر شیاف پروستاگلاندین و قرص ایزوسوربید دی‌نیترات داخل واژن بر دیلاتاسیون سرویکس در 3 ماهه اول بارداری | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 11 | |
| dc.citation.issue | 43 | |
| dc.citation.spage | 731 | |
| dc.citation.epage | 735 | |
