تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه‌ی شناختی-رفتاری برکاهش نگرش های ناکارآمد و میزان استرس درنوجوانان مبتلا به بیماری کرونری قلبی

Abstract

زمینه و هدف: امروزه بیماری های قلبی-عروقی به عنوان شایع ترین بیماری جدّی در کشورهای پیشرفته در نظر گرفته می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه‌ی شناختی-رفتاری بر کاهش نگرش های ناکارآمد و میزان استرس در نوجوانان مبتلا به بیماری کرونری قلبی است.

روش کار: در این پژوهش آزمایشی تک آزمودنی با خط پایه منفرد، که در فاصله اسفند 1391 تا شهریور 1392 انجام شد، 3 نوجوان مبتلا به بیماری کرونری قلبی مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید مدنی تبریز، به روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسش نامه نگرش های ناکارآمد بک و ایزمن، آزمون استرس هری و پکیج آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی– رفتاری استفاده شد. متناسب با طرح اجرا شده، برای بررسی اثربخشی مداخلات به عمل آمده، از تحلیل های نموداری و ترسیمی استفاده شد. همچنین برای تحلیل نتایج، فرمول درصد بهبودی و اندازه اثر به کار رفت.

یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که اندازه اثر در مولفه نگرش های ناکارآمد، در آزمودنی اول 09/8 ودر آزمودنی دوم 73/6 و در آزمودنی سوم 32/5 برآورد شده است که اندازه اثر هر سه آزمودنی بالاتر از اندازه اثر 70/2 است که نشان می دهد اندازه اثر مولفه نگرش های ناکارآمد در هر سه آزمودنی بزرگ است. همچنین اندازه اثر مولفه استرس در آزمودنی اول 63/5، و در آزمودنی دوم 50/6 و در آزمودنی سوم 95/5 برآورد شده است که اندازه اثر مولفه استرس در هر سه آزمودنی بزرگ است. نتیجه گیری: تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش مدیریت استرس در کاهش نگرش های ناکارآمد و میزان استرس نوجوانان مبتلا به بیماری کرونری قلبی تاثیر چشمگیری داشته است. چرا که اندازه اثر آموزش های به عمل آمده در مولفه های نگرش های ناکارآمد و استرس در همه آزمودنی ها در حد بالا بود