نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorافشاری, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorطل, آذرfa_IR
dc.contributor.authorتقدیسی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorاعظم, کمالfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:19:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:19:19Z
dc.date.available1399-08-23T09:19:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:19:19Z
dc.date.issued2015-06-01en_US
dc.date.issued1394-03-11fa_IR
dc.identifier.citationافشاری, مرضیه, طل, آذر, تقدیسی, محمد حسین, اعظم, کمال. (1394). تأثیر برنامه آموزشی ترکیبی بر اساس مدل بزنف برکنترل دیابت بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان سمیرم. مجله علوم پزشکی رازی, 22(132), 56-62.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3885-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596092
dc.description.abstractزمینه و هدف: میزان هموگلوبین گلیکوزیله یک شاخص مهم کنترل دراز مدت قند خون و یکی از شاخص‌های مهم در تحقیقات بالینی است. ارتباط مستقیمی بین میزان هموگلوبین گلیکوزیله و عوارض دیابت وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه آموزشی ترکیبی مراقبت از پا مبتنی بر مدل بزنف برکنترل دیابت بیماران دیابتی نوع 2 طراحی و اجرا شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع آینده نگر بود که 164 بیمار واجد شرایط پس از انجام پیش آزمون با انجام تخصیص تصادفی درگروه مداخله و مقایسه (82 نفر در هر گروه) وارد مطالعه شدند. روش جمع آوری داده‌ها، بر اساس پرسش‌نامه محقق ساخته مبتنی بر مدل بزنف بود. قبل از مداخله آموزشی، اطلاعات دموگرافیک و مرتبط با سلامت و بیماری و چک لیست عملکرد از بیماران اخذ گردید. سپس افراد گروه مداخله، در برنامه آموزشی کنترل دیابت با استفاده از استراتژی آموزش ترکیبی شرکت نمودند. افراد گروه مقایسه آموزش رایج کلینیک را طبق روال قبل ادامه داده و به صورت جداگانه بدون تماس با گروه مداخله به تکمیل پرسش‌نامه‌ها و چک لیست، اقدام نمودند. اهداف برنامه آموزشی ترکیبی مراقبت از پا در این مطالعه با مفهوم کنترل دیابت با شاخص  HbA1cمورد بررسی قرار گرفت. پس آزمون در دو مرحله، 3 و 6 ماه بعد از مداخله آموزشی انجام گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 5/11و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: متغیرهای دموگرافیک در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>). در گروه مداخله متغیر HbA1c از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0p<)، اما در گروه مقایسه این تحلیل معنی دار نبود (18/0p=). همچنین گروه مداخله نسبت به گروه مقایسه عملکرد بهتری در خصوص انجام رفتارهای کنترل کننده قند خون، سه ماه و شش ماه بعد از آموزش داشت به طوری که میزان HbA1c از 27/2±69/8% قبل از آموزش به 42/1±50/7% سه ماه بعد و 34/1±44/7%، شش ماه بعد از آموزش رسید که تفاوت معنی داری نشان داد (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه موید این مطلب است که اجرای برنامه آموزشی ترکیبی توانسته است کارایی بیماران در کنترل قند خون را افزایش داده و به طور مؤثر باعث کاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی نوع 2 گردد.fa_IR
dc.format.extent1635
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیابت نوع 2fa_IR
dc.subjectمداخله آموزشیfa_IR
dc.subjectمدل بزنفfa_IR
dc.subjectآموزش ترکیبیfa_IR
dc.subjectHbA1cfa_IR
dc.subjectآموزش بهداشتfa_IR
dc.titleتأثیر برنامه آموزشی ترکیبی بر اساس مدل بزنف برکنترل دیابت بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان سمیرمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue132
dc.citation.spage56
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد