بررسی شنوایی شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت به وسیله آزمون‌های Auditory brain-stem response(ABR)، Evoked otoacoustic emission(EOAE) و آزمون‌های رفتاری شنوایی

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به اهمیــت حــس شنوایــی در رشــد و تکامــل مهارت‌هــای کلامی و زبانی و ماهیت آسیب شنوایی در بیماری مننژیت به عنوان یک نوع از آسیب شنوایــی اکتسابــی، ایــن مطالعه بر ارزیابی شنوایــی و تشخیص زودهنگام کم شنوایــی در بیمــاری مننژیــت متمرکز شــده است. هدف از ایــن مطالعــه ارزیابی ادیولوژیــک شیــرخواران و کودکان مبتلا بــه بیماری مننژیــت در مرحله حاد و در هنگام بهبودی از بیماری مننژیت، به کمک آزمون‌های ABR(Auditory brain-stem response)، EOAE(Evoked otoacoustic emission) و آزمون‌های رفتاری شنوایی می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بود. روش گردآوری اطلاعات، معاینه و آزمایش بود. تعداد نمونه‌های مورد مطالعه در این پژوهش، شامل 40 نوزاد و کودک در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال بود. تمامی بیماران فوق در طی مدت 72-24 ساعت پس از تشخیص قطعی ابتلا به بیماری مننژیت، از نظر وضعیت شنوایی به کمک آزمون ABR(با هدف ارزیابی آستانه شنوایی)، مورد بررسی قرار ‌گرفتند که در 24 ساعت قبل از ترخیص از بیمارستان نیز مجدداً تکرار می‌شد. همچنین در طی 14-7 روز پس از بهبودی، تمام 40 بیمار مورد مطالعه، تحت آزمون‌های رفتاری شنوایی و آزمون EOAE قرار گرفتند تا علاوه بر تایید نتایج آزمون ABR، عملکرد حلزون شنوایی نیز مورد بررسی قرار گیرد. لازم به ذکر اســت جهت تحلیل یافته‌ها، نرم‌افزار آماری SPSS [آزمون دقیق فیشر (Fisher exact test) و آزمون T(t-test)] و جهت ترسیم نمودارها، نرم‌افزار EXCEL بکار برده شد. یافته‌ها: براساس نتایج آزمایش ABR در ابتدای مرحله حاد بیماری، از 40 بیمار مورد مطالعه، 4 بیمار(10%)، مبتلا به آسیب شنوایی حسی ـ عصبی(SNHL=Sensorineural hearing loss) شدید تا عمیق دوطرفه و یک بیمار(5/2%)، مبتلا به SNHL شدید تا عمیق یکطرفه شده بودند. در 35 بیمار دیگر(5/87%)، عملکرد شنیداری کاملاً هنجار ملاحظه شد. نتایج فوق در آزمایش ABR در مرحله دوم و همچنین در آ‍زمون‌های رفتاری شنوایی که در طی 14-7 روز پس از ترخیص از بیمارستان انجام می‌شد، مجدداً ملاحظه شد(اصل کراس ـ چک). در خصوص آزمون EOAE، در 35 بیمار با شنوایی هنجار براساس آزمون ABR، عملکرد حلزون شنوایی نیز هنجار بود. از 5 بیمار مبتلا به SNHL، در 3 بیمار، عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و در 2 بیمار، عملکرد هنجار حلزون شنوایی ملاحظه شد. نتیجه‌گیری: آسیب شنوایی ناشی از ابتلا به بیماری مننژیت، در صورت رخداد، در مرحله حاد بیماری قابل نمایان است که در مطالعه حاضر 5/12% از جمعیت مورد مطالعه را متأثر نموده بود. همچنین می‌توان عنوان نمود که در بیماری مننژیت علاوه بر احتمال آسیب به عصب شنوایی و احتمالاً مسیر ساقه مغزی شنوایی، آسیب به حلزون شنوایی نیز(در حضور و یا عدم حضور آسیب به مراکز عصبی شنوایی) محتمل است.