نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدرگلاله, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی ریکنده, سمیراfa_IR
dc.contributor.authorطبیبیان, شادیfa_IR
dc.contributor.authorورمقانی, بیژنfa_IR
dc.contributor.authorشمس, محمودfa_IR
dc.contributor.authorتوسلی, بهنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:17:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:17:41Z
dc.date.available1399-08-23T09:17:41Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:17:41Z
dc.date.issued2016-09-01en_US
dc.date.issued1395-06-11fa_IR
dc.identifier.citationدرگلاله, اکبر, اسماعیلی ریکنده, سمیرا, طبیبیان, شادی, ورمقانی, بیژن, شمس, محمود, توسلی, بهناز. (1395). شیوع، تشخیص آزمایشگاهی و درمان کمبود فاکتور سیزده در ایران. مجله علوم پزشکی رازی, 23(147), 44-55.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3715-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595964
dc.description.abstractکمبود فاکتور سیزده یک اختلال خونریزی‌دهنده‌ نادر بوده که شیوع آن در حدود 1 در 2 میلیون نفر در جمعیت سراسر جهان می‌باشد. در ایران به دلیل میزان بالای ازدواج‌های فامیلی، تقریبا 473 نفر مبتلا به کمبود فاکتور سیزده وجود دارند. شیوع کمبود فاکتور سیزده در ایران در حدود 12 برابر بالاتر از شیوع جهانی آن در سراسر جهان برآورد شده است. این مطالعه، به بررسی جامع در ابعاد مختلف کمبود فاکتور سیزده در ایران پرداخته است. توزیع این بیماری در مناطق مختلف ایران نشان می‌دهد که استان سیستان و بلوچستان نه تنها بیشترین تعداد بیماران مبتلا به کمبود فاکتور سیزده را در ایران دارد، بلکه بالاترین میزان بروز جهانی این بیماری نیز در این منطقه گزارش شده است. در بیماران ایرانی، خونریزی از بند ناف، هماتوم، خونریزی طولانی از زخم شایع ترین تظاهرات بالینی هستند. چندین جهش بیماری زا در بیماران ایرانی مبتلا به کمبود فاکتور سیزده وجود دارند که Trp187Arg شایع ترین جهش شناحته شده در ایران می‌باشد. به طور مرسوم، درمان بیماران دارای کمبود فاکتور سیزده در ایران تنها بر پایه تجویز پلاسمای منجمد تازه یا کرایوپرسیپیتیت استوار بود تا اینکه در سال 2009 کنسانتره فاکتور سیزده برای درمان بیماران در دسترس قرار گرفت. مطالعات مختلفی اثربخشی و ایمنی رژیم‌های پیشگیری کننده را در موقعیت‌های مختلف با یافته‌های ارزشمند ارزیابی کرده‌اند. اگر چه تمرکز این مطالعه در ایران بوده، بینش قابل توجهی را در کمبود فاکتور سیزده ارائه می‌دهد که می‌تواند کاربرد گسترده‌تری در راستای بهبود درمان و کیفیت زندگی تمام بیماران مبتلا داشته باشد.fa_IR
dc.format.extent497
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتشخیص فاکتور سیزدهfa_IR
dc.subjectتظاهرات بالینیfa_IR
dc.subjectعلایم آزمایشگاهیfa_IR
dc.subjectخون‌شناسیfa_IR
dc.titleشیوع، تشخیص آزمایشگاهی و درمان کمبود فاکتور سیزده در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمروريfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue147
dc.citation.spage44
dc.citation.epage55


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد