نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآهنگر, روناکfa_IR
dc.contributor.authorپرون, کبریfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, فهیمه الساداتfa_IR
dc.contributor.authorعبدالله زاده, فرحنازfa_IR
dc.contributor.authorسیدرسولی, الههfa_IR
dc.contributor.authorقوجازاده, مرتضیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:17:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:17:11Z
dc.date.available1399-08-23T09:17:11Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:17:11Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationآهنگر, روناک, پرون, کبری, حسینی, فهیمه السادات, عبدالله زاده, فرحناز, سیدرسولی, الهه, قوجازاده, مرتضی. (1392). عوامل تنش‌زا و روش‌های سازگاری در بیماران تحت دیالیز خونی در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز در سال 1388. مجله علوم پزشکی رازی, 20(111), 1-11.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-2713-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595921
dc.description.abstract زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با دیالیزخونی اغلب در سازگاری با تنش‌های ناشی از بیماری دچار مشکلاتی می­شوند. اطلاع از انواع علل تنش­زا و روش­های سازگاری مورد استفاده، کمک به سزایی در اجرای مراقبت مؤثر از افراد دچاربیماریهای مزمن می نماید. لذا هدف از انجام این مطالعه تعیین عوامل تنش­زا و روش­های سازگاری در بیماران دیالیزخونی می باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی با روش سرشماری به بررسی عوامل تنش­زا و روش­های سازگاری 70 بیمار تحت درمان دیالیز خونی در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز در سال 1388 پرداخته شد. روش گردآوری داده­ها، مصاحبه ساختارمند با استفاده از پرسشنامه بود. پرسشنامه­ در سه قسمت، مشخصات فردی-اجتماعی، مقیاس تنش­زاهای دیالیز خونی و مقیاس سازگاری جالویک بود. داده­ها با SPSS.15 و با بهره گیری از روش­های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.  یافته‌ها: عوامل تنش­زا اصلی در این بیماران، عوامل روانی اجتماعی بودند که روش­های سازگاری عاطفه محور در پاسخ به این عوامل بیشتر استفاده می‌شدند. شدت تنش در بیماران با میانگین کلی 14/9±88/41 در حد «متوسط» بود. میانگین امتیاز استفاده از روش­های سازگاری 19/18±94/70 بوده که در رتبه­بندی به صورت «بعضی اوقات از آن روش استفاده می­کنم» تفسیر شد، میانگین نمرات تأثیر روش­های سازگاری نیز 42/19±57/49 بوده که در رتبه­بندی به صورت «آنروشکمی مؤثر بود» تفسیر گردید. ارتباط معنی­داری بین وضعیت درآمد و عوامل تنش­زا و نیز ارتباط آماری منفی و ضعیفی بین سن و استفاده از روش­های سازگاری مشخص گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به مواجهه مکرر بیماران با عوامل تنش زای روانی- اجتماعی و میزان بهره گیری ناکافی این بیماران از روش های سازگاری به ویژه نوع مؤثر این روش ها، بایستی برنامه های آموزشی، مشاوره­ ای و حمایتی، در جهت تسهیل فرآیند سازگاری بیماران همودیالیزی با این عوامل تنش­زا صورت پذیرد. fa_IR
dc.format.extent351
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیالیز خونیfa_IR
dc.subjectعوامل تنش‌زاfa_IR
dc.subjectروش های سازگاریfa_IR
dc.subjectآموزش پرستاریfa_IR
dc.titleعوامل تنش‌زا و روش‌های سازگاری در بیماران تحت دیالیز خونی در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز در سال 1388fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue111
dc.citation.spage1
dc.citation.epage11


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد