نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنورصباغی, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorعابدین زاده, محمودfa_IR
dc.contributor.authorجلال لو, ناهیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:15:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:15:48Z
dc.date.available1399-08-23T09:15:48Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:15:48Z
dc.date.issued2016-10-01en_US
dc.date.issued1395-07-10fa_IR
dc.identifier.citationنورصباغی, فرزاد, عابدین زاده, محمود, جلال لو, ناهید. (1395). بررسی اثر عصاره الکلی گیاه ترشک (Rumex) بر روی لیشمانیوز پوستی ناشی از لیشمانیا ماژور (Leishmania major) در موش های Balb/C. مجله علوم پزشکی رازی, 23(148), 28-35.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3356-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595813
dc.description.abstractزمینه و هدف: لیشمانیوز جلدی بیماری اندمیک در بسیاری از کشورها از جمله ایران است. از آنجا که استفاده از ترکیبات آنتیموان 5 ظرفیتی در درمان این بیماری عوارض جانبی به همراه دارد، این مطالعه به منظور بررسی تاثیر عصاره الکلی گیاه ترشک بر روی زخم های تجربی حاصل از لیشمانیا ماژور در موش های Balb/C انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی 30 سر موش Balb/C به 6 گروه 5 تایی از A تا F تقسیم شدند، سپس در ناحیه قاعده دم هر موش 1/0 میلی لیتر از پروماستیگوت های زنده و فعال لیشمانیا ماژور سوش استاندارد MRHO/IR/75/ER)) به صورت زیر جلدی تزریق و ضایعات جلدی حدود 3 هفته پس از تلقیح ایجاد شد. سه غلظت مختلف عصاره الکلی بذر گیاه ترشک (3 و 5 و 9 میلی گرم در میلی لیتر) به گروه های D‏ تا F تزریق شد. سه گروه دیگر به عنوان گروه های کنترل در نظر گرفته شدند، به طوری که گروه A هیچ ماده درمانی را دریافت نکرد و گروه های B و C به ترتیب الکل اتانول تنها و داروی گلو کانتیم را دریافت کردند. تزریقات به صورت 2 بار در روز به مدت 15 روز انجام گرفت و هر هفته قطر زخم ها در تمام گروه ها اندازه گیری شد. همچنین تعداد انگل در زخم موش ها پس از تهیه گسترش و رنگ آمیزی در زیر میکروسکوپ بررسی شدند. نتایج در فرم های اطلاعاتی ثبت شده و با استفاده از آزمون های آماری وان اوی – آنووا و توکی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: پنج هفته پس از تزریق انگل، میانگین قطر زخم ها در غلظت 9 میلی گرم در میلی لیتر ، کاهش داشته و بهبود کامل زخم ها هم در این گروه مشاهده شد. همچنین بار انگلی در این گروه در مقایسه با گروه دریافت کننده گلوکانتیم به طور معنی داری (05/0 P≤) کاهش نشان داد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که غلظت موثر این گیاه (9 میلی گرم در میلی لیتر) می تواند در موارد لیشمانیوز پوستی انسان استفاده شود.fa_IR
dc.format.extent894
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectلیشمانیوز پوستی – لیشمانیا ماژور – ترشک – موش Balb/Cfa_IR
dc.subjectانگل‌شناسیfa_IR
dc.titleبررسی اثر عصاره الکلی گیاه ترشک (Rumex) بر روی لیشمانیوز پوستی ناشی از لیشمانیا ماژور (Leishmania major) در موش های Balb/Cfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentوزارت بهداشتfa_IR
dc.contributor.departmentوزارت بهداشتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی آجاfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue148
dc.citation.spage28
dc.citation.epage35


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد