تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص‌های آتروژین، ائوتاکسین و IL-10 در زنان چاق

Abstract

زمینه و هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص­های آتروژین، ائوتاکسین و IL-10 در زنان چاق بود. روش کار: برای انجام این تحقیق نیمه تجربی و کاربردی 30 نفر از بین زنان چاق 30-45 ساله دانشگاه آزاد تهران جنوب انتخاب و به دو گروه تمرین مقاومتی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. در مرحله بعد و 24 ساعت قبل از شروع تمرینات، ویژگی­های فردی آزمودنی­ها و متغیرهای تحقیق (آتروژین، ائوتاکسین و IL-10) در بافت خون و در مرحله پیش­آزمون اندازه‌گیری شد. در ادامه آزمودنی­های گروه تمرین مقاومتی برنامه تمرین خود را بدین صورت انجام دادند که ابتدا 1RM آن‌ها با استفاده از فرمول برزیکی به دست آمد. سپس آزمودنی­ها تمرینات خود را به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته با شدت 40 درصد و 5 تکرار در هفته اول شروع کرده و شدت به صورت تدریجی افزایش یافت تا در هفته 8 به 90 درصد با 20 تکرار برسد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون­های تی وابسته، تحلیل واریانس دو طرفه و بونفرونی استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد یک دوره تمرین مقاومتی بر میزان آتروژین و ائوتاکسین در زنان چاق تاثیر معنی­داری ندارد، اما بر میزان IL-10 تاثیر معنی­داری دارد. نتیجه­ گیری: با توجه به عدم تاثیر معنی­دار تمرین مقاومتی بر آتروژین و ائوتاکسین توصیه می­شود زنان چاق از تمرینات مقاومتی با مشورت پزشک استفاده کنند.