نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسلیمی بنی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorسازگار, حسینfa_IR
dc.contributor.authorضیاء جهرمی, نوشاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:13:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:13:07Z
dc.date.available1399-08-23T09:13:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:13:07Z
dc.date.issued2020-05-01en_US
dc.date.issued1399-02-12fa_IR
dc.identifier.citationسلیمی بنی, مریم, سازگار, حسین, ضیاء جهرمی, نوشا. (1399). بررسی اثر تیمول بر بیان ژن Pax4 در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله علوم پزشکی رازی, 27(3), 27-37.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-5765-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595599
dc.description.abstractزمینه و هدف: ژن PAX4 فاکتور­های رونویسی حیاتی را برای تکوین و تمایز سلولی رمز­گذاری می­کنند.  PAX4 برای تولید اجداد سلولی جزایر پانکراس و تمایز آن­­‌ها به سلول‌های بتا ضروری است. عملکرد صحیح این ژن نه تنها در تکوین بلکه در بقا و ترمیم سلول‌های بتا نیز ضروری است و جهش‌های موجود در آن با دیابت نوع یک و دو همراه است. در همین راستا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تیمول بر بیان ژن PAX4 در موش­‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی و اجرا شد. روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی 42 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طور تصادفی در 7 گروه شش ‌تایی توزیع شدند. گروه A: گروه شاهد سالم، گروه B: هر سه روز یک بار طی یک ماه در هر نوبت 160 میلی­گرم بر کیلوگرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می‌کنند، گروه C: دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است و گروه کنترل منفی (شاهد دیابتی)، گروه D: داروی کاهنده­ ی قند خون (متفورمین) به مقدار 80 میلی­ گرم برکیلو گرم به صورت گاواژ  دریافت می‌کنند، گروه E و G و F گروه تیمار هستند که به ترتیب  40، 80 و 160 میلی ­گرم بر کیلو گرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می‌­کنند. جهت بررسی تغییر بیان ژن PAX4 از تکنیک Real Time – PCR استفاده شد. آنالیز اطلاعات مربوطه با استفاده از نرم­افزار  SPSS V.22صورت گرفت و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه آماری نمونه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن PAX4 در موش‌های دیابتی تیمار شده با دوز‌های مختلف تیمول دارای تفاوت معنی داری نسبت به گروه دیابتی شاهد می‌باشد (001/0>p). بنابراین استفاده از ماده مؤثره تیمول سبب افزایش بیان ژن PAX4 در سلول­های بتا­ی پانکراس در رت­های دیابتی شده که این افزایش بیان به صورت وابسته به دوز بود. نتیجه‌گیری: تیمول می­تواند با افزایش بیان PAX4 و کاهش غلظت گلوکز خون به بهبود بیماری در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس در نظر گرفته شود.fa_IR
dc.format.extent1363
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتیمولfa_IR
dc.subjectبیان ژنfa_IR
dc.subjectPAX4fa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectاسترپتوزوتوسینfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleبررسی اثر تیمول بر بیان ژن Pax4 در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentواحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentواحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue3
dc.citation.spage27
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد