نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسبزواری, حامدfa_IR
dc.contributor.authorارشم, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorپروین پور, شهابfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:12:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:12:13Z
dc.date.available1399-08-23T09:12:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:12:13Z
dc.date.issued2019-10-01en_US
dc.date.issued1398-07-09fa_IR
dc.identifier.citationسبزواری, حامد, ارشم, سعید, پروین پور, شهاب. (1398). تأثیر بازی‌های حرکتی ریتمیک بر تبحر حرکتی، پیشرفت تحصیلی و عزت‌نفس کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی. مجله علوم پزشکی رازی, 26(7), 66-77.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-5639-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595535
dc.description.abstractزمینه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال بارز در کودکان دبستانی است که تبحر حرکتی، تحصیلی و عزت‌نفس کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر بازی‌های حرکتی ریتمیک بر تبحر حرکتی، پیشرفت تحصیلی و عزت‌نفس کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 36 کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی، با دامنه سنی ده تا یازده سال با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از مدارس ابتدایی منطقه 6 شهر تهران انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل (18 نفر) و تجربی (18 نفر) قرار گرفتند. برای تشخیص اختلال هماهنگی رشدی از پرسشنامه مشاهده حرکتی برای آموزگاران (PMOQ-T)، برای پیشرفت تحصیلی از معدل دروس فارسی، ریاضی، علوم و املاء استفاده شد. همچنین برای ارزیابی عزت‌نفس و تبحر حرکتی به ترتیب از پرسشنامه کوپر اسمیت (SEI) و فرم کوتاه آزمون تبحر حرکتی ویرایش دوم استفاده شد. گروه تجربی به مدت 12 هفته و 36 جلسه به تمرین بازی‌های حرکتی ریتمیک پرداختند، اما گروه کنترل در این مدت فعالیتی انجام ندادند. بعد از پایان مداخله متغیرها اندازه‌گیری شدند و داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس در سطح خطای 05/0 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین بازی‌های حرکتی ریتمیک تأثیر معناداری بر تبحر حرکتی (000/0 P=، 93/1F=)، پیشرفت تحصیلی  (000/0 P=، 64/61F=) و عزت‌نفس  (000/0 P=، 67/32F=)، کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل داشته است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می‌شود برای بهبود تبحر حرکتی، پیشرفت تحصیلی و عزت‌نفس کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی از بازی‌های حرکتی ریتمیک استفاده شود.  fa_IR
dc.format.extent768
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاختلال هماهنگی رشدیfa_IR
dc.subjectعزت‌نفسfa_IR
dc.subjectپیشرفت تحصیلیfa_IR
dc.subjectبازی‌های حرکتی ریتمیکfa_IR
dc.subjectتبحر حرکتیfa_IR
dc.subjectطب ورزشfa_IR
dc.titleتأثیر بازی‌های حرکتی ریتمیک بر تبحر حرکتی، پیشرفت تحصیلی و عزت‌نفس کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue7
dc.citation.spage66
dc.citation.epage77


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد