نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorناصرنژاد, شهرامfa_IR
dc.contributor.authorحسنی, ولی‌ا…fa_IR
dc.contributor.authorفراهینی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorحسینی‌گوهری, لادنfa_IR
dc.contributor.authorمحقق دولت‌آبادی, محمودرضاfa_IR
dc.contributor.authorجوانشیر, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:12:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:12:01Z
dc.date.available1399-08-23T09:12:01Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:12:01Z
dc.date.issued2003-12-01en_US
dc.date.issued1382-09-10fa_IR
dc.identifier.citationناصرنژاد, شهرام, حسنی, ولی‌ا…, فراهینی, حسین, حسینی‌گوهری, لادن, محقق دولت‌آبادی, محمودرضا, جوانشیر, علیرضا. (1382). بررسی اثر سولفات منیزیم وریدی بر سطح پاسخهای استرس، نورواندوکرین و فاز حاد در بیهوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی نخاعی. مجله علوم پزشکی رازی, 10(36), 619-626.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-209-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595522
dc.description.abstractاز بین بردن یا کاهش پاسخهای نورواندوکرین، فاز حاد و استرس در ترومای جراحی و حین بیهوشی مورد توجه متخصصان بوده و برای پیشگیری از آن داروها و روشهای مختلفی به کار گرفته شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات تجویز سولفات منیزیم بر تغییرات میزان سرمی هورمونهای استرس، نورواندوکرین و فاز حاد و مقایسه آن با اثرات بی‌حسی نخاعی بوده است. در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد، 60 بیمار که کاندید عمل جراحی آرتروسکوپی تشخیصی زانو بودند به 3 گروه 20 نفری تقسیم شدند و تحت بیهوشی کامل داخل وریدی با میدازولام، فنتانیل و آتراکوریوم همراه با سولفات منیزیم(گروه 1)، بیهوشی کامل داخل وریدی با همان روش بدون سولفات منیزیم(گروه 2) و بی‌حسی نخاعی به تنهایی(گروه 3) قرار گرفتند. در پایان عمل و بعد از هوشیاری بیمار، درد با سیستم VAS ( Visual analog scale ) در هر سه گروه ارزیابی می‌گردید و در صورت بالاتر بودن VAS از شماره 3 جهت کنترل درد در 24 ساعت بعد از عمل فنتانیل داده می‌شد. سپس 24 ساعت بعد از انجام عمل جراحی، سطح شاخصهای پاسخ فاز حاد و سطح هورمونهای پاسخهای استرس و هورمون نورواندوکرین(نوراپی‌نفرین) تعیین می‌گردید. بررسی نتایج حاصل از مطالعه توسط روش آماری ANOVA ، Ttest و X2 و نرم افزار SPSS با سطح معنی‌دار 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برخلاف مطالعات قبلی که نشان دهنده کاهش نوراپی‌نفرین به دنبال استفاده از سولفات منیزیم قبل از لارنگوسکوپی و استفاده از بی‌حسی رژیونال بودند، سطح این هورمون و برخی از هورمونهای دیگر در 3 گروه اختلاف معنی‌داری با هم نداشت و در مقایسه 3 گروه با هم تنها T3 با 000/0= P ، T4 با 016/0=‍‍ P ، GH ( Growth Hormone ) با 045/0= P ، WBC با 004/0= P ، BS با 043/0= P و CRP+ با 024/0= P با هم اختلاف معنی‌داری داشتند. نتایج این مطالعه عدم تأثیر سولفات منیزیم و تأثیر نسبی بی‌حسی نخاعی بر پاسخهای استرس، فاز حاد و نورواندکرین را نشان داد.fa_IR
dc.format.extent217
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – سولفات منیزیمfa_IR
dc.subject2 – پاسخهای استرسfa_IR
dc.subject3 – نورواندوکرینfa_IR
dc.subject4 – فاز حادfa_IR
dc.subject5 – بی‌حسی نخاعیfa_IR
dc.subjectبیهوشیfa_IR
dc.titleبررسی اثر سولفات منیزیم وریدی بر سطح پاسخهای استرس، نورواندوکرین و فاز حاد در بیهوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی نخاعیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue36
dc.citation.spage619
dc.citation.epage626


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد