ارزیابی شاخص‌های اکسیدانت- آنتی‌اکسیدانت مالون دی‌آلدئید، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و ویتامین C در بیماران دیابتی تیپ 1 در مقایسه با افراد سالم

Abstract

زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم­ترین بیماری­های شایع و مزمن می­باشد. شرایط استرس اکسیداتیو و عدم تعادل آنتی اکـسیدان­ها نقش عمده ای در بروز و توسعه این بیماری دارد. هدف این مطالعه ارزیابی فاکتورهای اکسیدانت-آنتی­اکسیدانت مالون دی­آلدئید، ظرفیت تام آنتی­اکسیدانی و ویتامین C در بیماران دیابتی تیپ یک در مقایسه با افراد سالم است. روش کار: در پژوهش مورد- شاهدی حاضر، 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع یک با 30 نفر از افراد سالم مقایسه شدند. قدرت آنتی­اکسیدانی تام پلاسما با روش FRAP اندازه­گیری شد. مالون دی­آلدئید به عنوان فرآورده نهایی پراکسیداسیون لیپیدها بر اساس روش Hadley و Draper و ارزیابی سطح ویتامین C با استفاده از روش Roe و Queter اندازه­گیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری T و نرم­افزار SPSS صورت گرفت. 05/0 p<به عنوان سطح معنی­دار در نظر گرفته شد. یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار ظرفیت آنتی­اکسیدانی تام سرم در افراد مورد 04/8 ± 11/35 و در افراد شاهد 3/2 ± 19/36 میکرومول در لیتر بود که از لحاظ آماری معنی­دار بود (000/0p= ). میزان مالون دی­آلدئید به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپیدها در افراد مورد 14/1±52/16 و در افراد شاهد 34/2 ± 42/15 میکرومول در لیتر بود (056/0p=). همچنین سطح ویتامین C در افراد مورد و شاهد به ترتیب برابر با 67/0± 43/7 و 86/2± 76/8 میلی­گرم در دسی­لیتر بود (000/0p=). نتیجه ­گیری: در این بررسی ظرفیت آنتی­اکسیدانی تام سرم و سطح ویتامین C به طور معنی­داری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین سطح مالون دی­آلدئید افزایش معنی­دار را در گروه مورد نشان داد. بنابراین برای کاهش آسیب ناشی از رادیکال­های آزاد توصیه می­شود، افراد آنتی­اکسیدان­های طبیعی بیشتری مصرف نمایند.