نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصالحی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, مهوشfa_IR
dc.contributor.authorعسگری, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorصالح مقدم, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorسلیمیان, محمدfa_IR
dc.contributor.authorعباس نژاد, مریمfa_IR
dc.contributor.authorحاج غلامعلی, منصورهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:05:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:05:54Z
dc.date.available1399-08-23T09:05:54Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:05:54Z
dc.date.issued2010-04-01en_US
dc.date.issued1389-01-12fa_IR
dc.identifier.citationصالحی, مریم, جعفری, مهوش, عسگری, علیرضا, صالح مقدم, مسعود, سلیمیان, محمد, عباس نژاد, مریم, حاج غلامعلی, منصوره. (1389). بررسی اثر دیازینون بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و پراکسیداسیون لیپیدهای مغز موش صحرایی. مجله علوم پزشکی رازی, 17(70), 15-23.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1443-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595024
dc.description.abstract    زمینه و هدف:�ارگانوفسفره‌ها سبب افزایش تولید رادیکالهای آزاد و تخریب سیستم آنتی‌اکسیدانت بدن می‌گردند. دیازینون یکی از گسترده ترین ارگانوفسفره هایی است که امروزه در�کشاورزی بکار می‌رود. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر دیازینون روی سیستم اکسیدان- آنتی‌اکسیدان مغز موش صحرایی است.روش کار: در�مطالعه�تجربی�حاضر�موش‌های صحرایی�نر�نژاد�ویستار به صورت تصادفی در 4�گروه�قرار گرفتند:�گروه کنترل (روغن ذرت بعنوان حلال دیازینون)�و�سه گروه�آزمایش که دیازینون را در دوزهایmg/kg  30، 50 و 100 بصورت داخل�صفاقی دریافت کردند. 24 ســاعت�پس�از�تزریق،�حیوانات�با�اتر بیهوش و�بافت�مغز�جدا�گردید. بعد از هموژنه کردن بافت مغز،�فعالیت�آنزیم‌های ســوپراکســیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون S- ترانسفراز (GST) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) و�میزان�گلوتاتیون (GSH) و�مالون�دی�آلدئید (MDA) توسط روش‌های بیوشیمیایی اندازه‌گیری شد. معنی‌دار بودن نتایج توسط آنالیز واریانس (ANOVA) به همراه تست توکی تعیین شد.یافته‌ها: به�دنبال�تجویز دیازینون، فعالیت آنزیم‌های SOD، GST و LDH در دوزهای بیشتر از mg/kg 50 در مقایسه با کنترل بطور معنی‌داری افزایش یافت، در حالیکه میزان�فعالیت�آنزیم  CAT تغییر معنی‌داری را نشان نداد. همچنین کاهش میزان گلوتاتیون مغز در دوزهای بیشتر از mg/kg 50  دیازینون مشاهده شد. میزان MDA فقط در دوز mg/kg 100 در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌داری را نشان داد.نتیجه‌گیری:�نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که دیازینون احتمالاً باعث تولید رادیکال‌های آزاد شده و افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت ناشی از افزایش ظرفیت سم زدایی بافت مغز می‌باشد. کاهش GSH نشاندهنده نارسایی سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدانت برای مقابله با رادیکال‌های آزاد است و افزایش MDA با پراکسیداسیون غشای مغز همراه است که در نهایت ممکن است منجر به آسیب اکسیداتیو بافت مغز گرددfa_IR
dc.format.extent139
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلیدواژه‌ها: 1- دیازینون 2- سیستم آنتی‌اکسیدانت 3- موش صحرایی 4- بافت مغزfa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleبررسی اثر دیازینون بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و پراکسیداسیون لیپیدهای مغز موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentواحد علوم پایه، دانشگاه پیام نورfa_IR
dc.contributor.departmentواحد علوم پایه، دانشگاه پیام نورfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue70
dc.citation.spage15
dc.citation.epage23


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد