نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتولایی, سیدعباسfa_IR
dc.contributor.authorآثاری, شروینfa_IR
dc.contributor.authorقانعی, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorخدمت, حسینfa_IR
dc.contributor.authorعلاءالدینی, فرشیدfa_IR
dc.contributor.authorنادری, زهرهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:04:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:04:25Z
dc.date.available1399-08-23T09:04:25Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:04:25Z
dc.date.issued2005-12-01en_US
dc.date.issued1384-09-10fa_IR
dc.identifier.citationتولایی, سیدعباس, آثاری, شروین, قانعی, مصطفی, خدمت, حسین, علاءالدینی, فرشید, نادری, زهره. (1384). مطالعه علل مرگ و عوامل موثر بر آن در جانبازان ایرانی؛ بین سال‌های 1359 لغایت 1381. مجله علوم پزشکی رازی, 12(47), 29-38.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-480-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594905
dc.description.abstract    زمینه و هدف: نخستین قدم در تحقیقات اپیدمیولوژی مطالعه الگوی مرگ و میر می‌باشد. این تحقیق، با 2 هدف اصلی توصیف علل مرگ و فاصله زمانی مجروح شدن تا زمان فوت و ارتباط احتمالی این 2 متغیر با فاکتورهای جانبازی در جانبازان متوفی کشورمان انجام شد، همچنین رابطه علل مرگ و فاصله زمانی مجروح شدن تا زمان فوت با برخی متغیرهای جانبازی همچون نوع مجروحیت بررسی گردید. روش کار: این مطالعه به صورت گذشته نگر انجام شد. بدین منظور، از بین تمامی موارد جانبازان متوفی که در فاصله زمانی 30/6/1359 لغایت 29/12/1381 فوت نموده بودند و اطلاعات فوت آنها در بنیاد جانبازان ثبت شده بود(8304 مورد)، 1709 مورد به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: 1239 نفر(0/85%) متاهل و 215 نفر(7/14%) مجرد بودند. میانگین درصد جانبازی 7/14% ± 3/24% بود. از نظر نوع مجروحیت 486 نفر(5/28%) مجروحیت اعصاب و روان، 1167 نفر(4/68%) مجروحیت فیزیکی و 371 نفر(7/21%) مجروحیت شیمیایی داشتند. بیش‌ترین علت فوت مربوط به بیماری‌ها(4/65%) و در درجه دوم حوادث و تصادفات(7/24%) بود. شایع‌ترین بیماری منجر به فوت، بیماری قلبی با شیوع 0/35% بود. کمیسیون پزشکی در 170 مورد(1/10%) فوت را مرتبط با جنگ و در 1387 مورد(4/82%) فوت را غیر مرتبط با جنگ تشخیص داد. فراوانی نسبی علل مختلف مرگ و همچنین انواع بیماری‌های منجر به مرگ در جانبازان با انواع مختلف مجروحیت متفاوت بود، به گونه‌ای که فراوانی خودکشی در جانبازان اعصاب و روان(21%) در مقایسه با جانبازان غیر اعصاب و روان(3%) بیش‌تر بود(05/0 P< - تست مجذور کای). همچنین فراوانی بیماری ریوی از میان بیماری‌های منجر به مرگ در جانبازان شیمیایی(32%) در مقایسه با جانبازان غیرشیمیایی(19%) بیش‌تر بود(05/0 P< - تست مجذور کای). فاصله زمانی مجروحیت تا فوت نیز در گروه‌های مختلف جانبازی متفاوت بود(05/0 P< - ANOVA ). نتیجه‌گیری کلی: نتایج این مطالعه نشان داد که بیش‌ترین علت منجر به فوت در جانبازان همچون جمعیت عمومی و بر خلاف پرسنل نظامی، بیماری‌ها است و سهم کمتری به حوادث مربوط می‌شود. تفاوت علل مرگ در متوفیان با انواع متفاوت مجروحیت، به معنی نیازهای بهداشتی متفاوت در گروه‌های مختلف جانبازان می‌باشد، که پیشنهاد می‌گردد مورد توجه مدیران بهداشت و درمان سازمان امور جانبازان قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent202
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمرگ و میرfa_IR
dc.subjectعلل مرگfa_IR
dc.subjectجانبازانfa_IR
dc.subjectپزشکی اجتماعیfa_IR
dc.titleمطالعه علل مرگ و عوامل موثر بر آن در جانبازان ایرانی؛ بین سال‌های 1359 لغایت 1381fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue47
dc.citation.spage29
dc.citation.epage38


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد