مطالعه علل مرگ و عوامل موثر بر آن در جانبازان ایرانی؛ بین سالهای 1359 لغایت 1381
(ندگان)پدیدآور
تولایی, سیدعباسآثاری, شروینقانعی, مصطفیخدمت, حسینعلاءالدینی, فرشیدنادری, زهرهنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه و هدف: نخستین قدم در تحقیقات اپیدمیولوژی مطالعه الگوی مرگ و میر میباشد. این تحقیق، با 2 هدف اصلی توصیف علل مرگ و فاصله زمانی مجروح شدن تا زمان فوت و ارتباط احتمالی این 2 متغیر با فاکتورهای جانبازی در جانبازان متوفی کشورمان انجام شد، همچنین رابطه علل مرگ و فاصله زمانی مجروح شدن تا زمان فوت با برخی متغیرهای جانبازی همچون نوع مجروحیت بررسی گردید. روش کار: این مطالعه به صورت گذشته نگر انجام شد. بدین منظور، از بین تمامی موارد جانبازان متوفی که در فاصله زمانی 30/6/1359 لغایت 29/12/1381 فوت نموده بودند و اطلاعات فوت آنها در بنیاد جانبازان ثبت شده بود(8304 مورد)، 1709 مورد به روش نمونهگیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها: 1239 نفر(0/85%) متاهل و 215 نفر(7/14%) مجرد بودند. میانگین درصد جانبازی 7/14% ± 3/24% بود. از نظر نوع مجروحیت 486 نفر(5/28%) مجروحیت اعصاب و روان، 1167 نفر(4/68%) مجروحیت فیزیکی و 371 نفر(7/21%) مجروحیت شیمیایی داشتند. بیشترین علت فوت مربوط به بیماریها(4/65%) و در درجه دوم حوادث و تصادفات(7/24%) بود. شایعترین بیماری منجر به فوت، بیماری قلبی با شیوع 0/35% بود. کمیسیون پزشکی در 170 مورد(1/10%) فوت را مرتبط با جنگ و در 1387 مورد(4/82%) فوت را غیر مرتبط با جنگ تشخیص داد. فراوانی نسبی علل مختلف مرگ و همچنین انواع بیماریهای منجر به مرگ در جانبازان با انواع مختلف مجروحیت متفاوت بود، به گونهای که فراوانی خودکشی در جانبازان اعصاب و روان(21%) در مقایسه با جانبازان غیر اعصاب و روان(3%) بیشتر بود(05/0 P
کلید واژگان
مرگ و میرعلل مرگ
جانبازان
پزشکی اجتماعی
شماره نشریه
47تاریخ نشر
2005-12-011384-09-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی ایرانشاپا
2228-70432228-7051




