اثرات الگودهی ویدئویی بر افزایش مهارت‌های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

Abstract

زمینه و هدف : ا ختلال طیف اوتیسم [Autism spectrum disorders (ASD)] با مشکلات در زمینه عملکرد اجتماعی و ارتباطات و وجود رفتارهای تکراری و قالبی مشخص شده است. یافت شده است که الگودهی ویدئویی روش موثری برای آموزش انواع مهارت‌ها به کودکان مبتلا به اوتیسم باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی بر افزایش مهارت‌های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی تک موردی می‌باشد. چهار کودک (2 پسر و 2 دختر) 6 تا 10 سال که مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده شدند، در این تحقیق شرکت داده شدند. از طرح خطوط پایه چندگانه برای هر آزمودنی استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ‌ ها، از تحلیل نموداری استفاده شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که روش الگودهی ویدئویی بر روی مهارت‌های خودیاری آزمودنی‌ها تأثیر دارد. نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که احتمالاً الگودهی ویدئویی باعث افزایش مهارت‌های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می‌شود.