نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلاءالدینی, فرشیدfa_IR
dc.contributor.authorفاطمی, رزیتاfa_IR
dc.contributor.authorرنجبران جهرمی, هومنfa_IR
dc.contributor.authorاصغری, الهامfa_IR
dc.contributor.authorاسکندری, شروینfa_IR
dc.contributor.authorاردلان, علیfa_IR
dc.contributor.authorحسین‌پور, احمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorتوکلی, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorفیض‌زاده, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:02:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:02:01Z
dc.date.available1399-08-23T09:02:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:02:01Z
dc.date.issued2004-09-01en_US
dc.date.issued1383-06-11fa_IR
dc.identifier.citationعلاءالدینی, فرشید, فاطمی, رزیتا, رنجبران جهرمی, هومن, اصغری, الهام, اسکندری, شروین, اردلان, علی, حسین‌پور, احمدرضا, توکلی, حمیدرضا, فیض‌زاده, علی. (1383). میزان تمایل پزشکان ایرانی برای کار در مناطق محروم و عوامل مربوط به آن در سال 1380. مجله علوم پزشکی رازی, 11(40), 247-255.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-10-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594715
dc.description.abstractترغیب پزشکان به خدمت در مناطق محروم یکی از اهداف سیاست‌گزاران سلامت کشور بوده و تلاش‌های زیادی نیز در این زمینه صورت گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی میزان تمایل پزشکان ایرانی به خدمت در مناطق محروم و عوامل موثر بر این تمایل انجام شده است. این مطالعه به صورت پیمایش پستی روی نمونه‌ای تصادفی از پزشکان شامل 5482 نفر که مشخصات آن‌ها در نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران ثبت شده بود، انجام گردید. بدین منظور پرسش‌نامه‌ای حاوی سؤالاتی در مورد وضعیت اشتغال برای پزشکان فرستاده شد و نتایج حاصل از 2789 پرسش‌نامه پرشده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده 1965 نفر از پزشکان (1/74% با دامنه اطمینان 95%: 4/77-8/70%) اعلام کردند که بدون هیچ شرطی یا تحت شرایطی حاضر به قبول کار در مناطق محروم هستند. مهم‌ترین این شرایط شامل درآمد(0/83%) و رابطه استخدامی (3/50%) بوده است. پذیرش کار کردن در مناطق محروم با جنسیت مرد(2/78% مردان در برابر 2/64% در زنان)، سن پایین‌تر(میانگین سنی 9/36 در برابر 9/41 سال)، مجرد بودن(8/79% در برابر 8/72% در افراد متأهل)، تعداد فرزند کم‌تر(4/1 در برابر 7/1 فرزند) و تعلق به دوره‌های ورود به دانشکده پزشکی از سال 1365 به بعد، در ارتباط بود. در بررسی لجستیک چند متغیری، تنها سن، جنس، کوهورت ورودی و تعامل (intraction) بین سن و جنس بر این تمایل موثر بودند. در حدود        از پزشکان ایرانی در صورت فراهم شدن شرایط خاصی که به طور عمده به میــزان درآمد و نوع رابطه استخدامی مربوط می‌شد حاضر به کار در مناطق محروم بودند. مردان جوان‌تر و فارغ‌التحصیلان سال‌های پس از انفجار تعداد دانشجویان پزشکی تمایل بیش‌تری برای این کار داشتندfa_IR
dc.format.extent233
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject: 1 – پزشکانfa_IR
dc.subject2 – مناطق محرومfa_IR
dc.subject3 – پیمایش پستیfa_IR
dc.subjectپزشکی اجتماعیfa_IR
dc.titleمیزان تمایل پزشکان ایرانی برای کار در مناطق محروم و عوامل مربوط به آن در سال 1380fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue40
dc.citation.spage247
dc.citation.epage255


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد