| dc.contributor.author | اکبری, ندا | fa_IR |
| dc.contributor.author | پیری, مقصود | fa_IR |
| dc.contributor.author | آذربایجانی, محمد علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دلفان, مریم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:01:51Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:01:52Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:01:51Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:01:52Z | |
| dc.date.issued | 2019-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-09-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | اکبری, ندا, پیری, مقصود, آذربایجانی, محمد علی, دلفان, مریم. (1398). مقایسه اثر 8 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژنهای TIMP-2 و MMP-2 در میوکارد موش های صحرایی نر مدل دیابتی. مجله علوم پزشکی رازی, 26(10), 107-116. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5702-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594704 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: تمرینات ورزشی منظم یکی از راه حلهای موثر در پیشگیری از بروز بیماریهای قلبی-عروقی در بیماران دیابتی نوع دو است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر 8 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژنهای TIMP-2 و MMP-2 در میوکارد موش های صحرایی نر مدل دیابتی بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 21 سر موش نر دیابتی به سه گروه 7 تایی؛ تمرین هوازی تدوامی (CT)، تناوبی شدید (HIIT) و کنترل (C) تقسیم شدند . القاء دیابت به صورت پلت با رژیم غذایی پرچرب (30 درصد چربی و 25 درصد فروکتوز) به مدت 24 هفته انجام شد. پس از آخرین جلسه تمرین و ریکاوری بعد از آن، آزمودنیها قربانی و بطن چپ آن ها استخراج شد. جهت سنجش گلوکز پلاسما از روش گلوکز اکسیداز، برای اندازه گیری مقادیر انسولین از روش الایزا، و برای سنجش شاخص مقاومت به انسولین از روش HOMA-IR استفاده شد. همچنین جهت تعیین بیان ژنهای TIMP-2 و MMP-2 از روش PCRReal time- و مقایسه گروه‌ها توسط آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tuckey برای تعیین اختلاف بین گروهی در سطح آلفای 5% استفاده شد.
یافته‌ها: بیان ژن MMP-2 در گروه HIIT نسبت به دو گروه تمرین CT (01/0P=) و کنترل (001/0P=) کاهش معناداری را نشان داد. مقدار ژن TIMP-2 نیز در هر دو گروه تمرین CT (03/0P= ) وHIIT (001/0P=) نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را نشان داد. وزن در گروه‌ها نسبت به گروه کنترل هیچ تغییر معناداری را نشان نداد. گلوکز و انسولین در گروه‌های تمرینی نسبت به گروه کنترل معناداری را نشان داد و HIIT نسبت به گروه تمرین تداومی در این دو فاکتور تفاوت معناداری را نشان نداد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های بدست آمده می‌توان چنین نتیجه گیری کرد 8 هفته تمرینHIIT با تاثیر بالاتر بر کاهش بیان ژن MMP-2 و افزایش مقدار ژن TIMP-2 در میوکارد موش‌های صحرایی دیابتی بد تنظیمی ژنی را تعدیل کرده و احتمالا می‌تواند کاردیومیوپاتی دیابتی را بهبود بخشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1256 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تمرین هوازی تداومی و تناوبی شدید (HIIT) | fa_IR |
| dc.subject | MMP- 2 | fa_IR |
| dc.subject | TIMP-2 | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت به انسولین | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزش | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر 8 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژنهای TIMP-2 و MMP-2 در میوکارد موش های صحرایی نر مدل دیابتی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه الزهرا (س), تهران,ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 26 | |
| dc.citation.issue | 10 | |
| dc.citation.spage | 107 | |
| dc.citation.epage | 116 | |
