تعیین میزان اثر بخشی درمان ترکیبی دارو درمانی با متیل فنیدات و آموزش مدیریت روانی والدین چند وجهی برعملکرد تحصیلی، مخالفت جویی و علائم رفتاری کودکان دبستانی مبتلا به اختلال بیش فعالی/ کمبود توجهی

Abstract

زمینه و هدف: کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی اغلب مشکلات زیادی در زمینه تحصیلی دارند. داروهای محرک اثر محدودی در افزایش توانایی شناختی و پیشرفت تحصیلی این کودکان داشته است. بنابراین کودکان نیاز ضروری به مداخلات آموزشی در این زمینه دارند. ضعف برنامه ریزی آموزشی و مشکلات رفتاری این کودکان فشار روانی زیادی به والدین انها وارد می‌کند. این مطالعه به منظور شناسایی تاثیرترکیب درمانی متیل فنیدات و برنامه مدیریت روانی چندوجهی والدین بر عملکرد تحصیلی کودکان مبتلا به بیش فعالی کم توجهی انجام شد.

روش کار: جامعه مورد مطالعه شامل 62 نفراز والدین کودکان 12-6 ساله مبتلا به ADHD (Attention deficit hyperactivity disorder) بود که به صورت کاملا تصادفی در دو گروه مداخله (31 نفر از والدین که در 6 جلسه 2 ساعته آموزش گروهی شرکت کردند) و گروه کنترل (31 نفر از والدین) قرار گرفتند. کودکان هر دو گروه پس از تشخیص به مدت سه ماه تحت درمان با داروی متیل فنیدات قرار گرفتند. آزمودنی های گروه مداخله و کنترل در 4 مرحله، پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری یک ماهه و سه ماهه با استفاده از « فرم کوتاه و تجدید نظر شده مقیاس درجه بندی کانرز والدین» و سواالات عملکرد تحصیلی اضافه شده به آن ارزیابی شدند. همچنین در مورد تاثیر بر عملکرد تحصیلی نمرات کلی این کودکان بر اساس کارنامه های یک ماهه و سه ماهه این دانش اموزان که توسط معلمین آنها تکمیل شده بود مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. پس آزمون پس از جلسه 6 در گروه مداخله و 1 ماه و سه ماه بعد در هر دو گروه انجام شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS و با روش آماری تحلیل کوواریانس با طرح اندازه گیری های مکرر، میانگین نمرات پرسشنامه در هر دو گروه تحلیل شدند.

یافته‌ها: مقایسه نتایج تفاوت معناداری در پیش آزمون قبل از مداخله در دو گروه مشاهده نشد. بعد از مداخله میانگین نمره پرسشنامه کانرز والدین و سوالات عملکرد تحصیلی در هر دو گروه تفاوت معنی داری داشت که در مورد عملکرد تحصیلی کلی (05/0 &le p)، مخالفت جویی (05/0 &le p )، پر تحرکی ( p-0..004 ) و تکانشگری (001/ 0p&le) در دو گروه یک ماهه و و سه ماهه پس ازمداخله را نشان داد.

نتیجه‌گیری: به منظور افزایش عملکرد تحصیلی و کاهش عللائم رفتاری (مقابله جویی، پرتحرکی، تکانشگری و بی توجهی) درمان ترکیبی دارویی و مدیریت روانی چندوحهی والدین به این قبیل والدین توصیه می شود.