نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشاکری, نادرfa_IR
dc.contributor.authorشکیبی راد, عباسfa_IR
dc.contributor.authorسهیل پور, میثمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:01:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:01:04Z
dc.date.available1399-08-23T09:01:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:01:04Z
dc.date.issued2020-04-01en_US
dc.date.issued1399-01-13fa_IR
dc.identifier.citationشاکری, نادر, شکیبی راد, عباس, سهیل پور, میثم. (1399). تاثیر یک دوره تمرین هوازی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر برخی فاکتورهای التهابی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علوم پزشکی رازی, 27(2), 49-60.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6134-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594644
dc.description.abstractزمینه و هدف: دیابت شایع­ترین بیماری غددی در جهان است که از روش­های مختلفی برای درمان آن استفاده می­شود. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیینتاثیر یک دوره تمرین هوازی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر برخی فاکتورهای التهابی در بافت قلب  موش­های مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش­ کار:در تحقیق تجربی حاضر 45 سر موش نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم انتخاب و به طور تصادفی به شش گروه شم (8 سر موش)، کنترل سالم (8 سر  موش)، کنترل دیابتی (8 سر موش)، دیابتی دریافت کننده ال کارنیتین (8 سر  موش)، دیابتی تمرین هوازی (8 سر موش) و دیابتی تمرین هوازی و دریافت کننده ال کارنیتین (8 سر  موش) تقسیم شدند. موش­ها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن و بعد از 15 دقیقه تزریق استرپتوزوسین (Streptozocin–STZ) به مقدار 55 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیر صفاقی دیابتی شدند.  موش­های دریافت کننده ال کارنیتین روزانه 100 میلی­گرم ال کارنیتین را به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه­های تمرین هوازی نیز برنامه تمرینی شامل تمرین هوازی روی نوارگردان، 5 روز در هفته، از ساعت 9 تا ساعت 11 صبح، به مدت شش هفته انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، موش­ها با استفاده از کلروفورم و از راه تنفسی بیهوش شده و پس از کالبد شکافی بافت قلب برداشته شد. متغیرهای وابسته به وسیله کیت­های الایزا و آسای در بافت قلب اندازه گیری شدند. از آزمون شپیرو ویلک، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی­داری05/0a≤برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین بر اینترلوکین-10 (028/0p=) و TNF-α (036/0p=)  موش‌های دیابتی تاثیر معنی‌داری دارد. نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین هوازی و ال کارنیتین در بهبود فاکتورهای التهابی در موش­های صحرایی دیابتی نوع 2 است، اما بهتر است با مشورت پزشک تجویز شوند.  fa_IR
dc.format.extent607
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectاینترلوکین-10fa_IR
dc.subjectTNF-αfa_IR
dc.subjectقلبfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر یک دوره تمرین هوازی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر برخی فاکتورهای التهابی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه افسری امام علی (ع)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد تهران غربfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue2
dc.citation.spage49
dc.citation.epage60


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد