نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکریم‌زاده قصاب, رومیناfa_IR
dc.contributor.authorحسینی گوهری, لادنfa_IR
dc.contributor.authorفیروزرای, محسنfa_IR
dc.contributor.authorزواره‌ای, عباسfa_IR
dc.contributor.authorبصیری, حسینعلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:00:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:00:38Z
dc.date.available1399-08-23T09:00:38Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:00:38Z
dc.date.issued2010-02-01en_US
dc.date.issued1388-11-12fa_IR
dc.identifier.citationکریم‌زاده قصاب, رومینا, حسینی گوهری, لادن, فیروزرای, محسن, زواره‌ای, عباس, بصیری, حسینعلی. (1388). سطح LDL کوچک و چگال، لیپید‌ها و لیپوپروتئین‌ها در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم. مجله علوم پزشکی رازی, 16, 42-48.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1395-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594606
dc.description.abstract    زمینه و هدف: ذرات لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL) از نظر اندازه، چگالی و ترکیب لیپیدی،  هتروژن می‌باشند. اعتقاد بر این است که از میات ذرات LDL، ذرات کوچکتر و چگالترLDL  به دلیل برداشت آسانتر آن‌ها توسط دیواره عروق، مستعد بودن به اکسیداسیون، تمایل کم برای اتصال به گیرنده LDL و تمایل بالا برای اتصال به پروتئوگلیکان‌های دیواره سرخرگ آتروژن می‌باشند. بنابراین آن‌ها به میزان زیادی مرتبط با بیماری عروق کرونر(CAD) می‌باشند. هدف از این مطالعه مقایسه سطحsdLDL در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم می‌باشد.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت مقطعی – مقایسه‌ای و موردی – شاهدی انجام شده است سطح sdLDL در 86 بیمار مبتلا به�گرفتگی عروق کرونر،�35بیمار قلبی بدون گرفتگی عروق کرونر تایید شده با آنژیوگرافی و 30 فرد سالم تعیین شد. اندازه‌گیری  sdLDL توسط سنجش هموژنوس مستقیم LDL-C در مایع رویی باقیمانده پس از رسوب دهی توسط هپارین- منیزیم انجام شد.یافته‌ها: با استفاده از آزمون ANOVA مشخص شد که سطح sdLDL در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر بالاتر از گروه بیمار قلبی بدون گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم بود ( به ترتیب 1/7±54/21، 4/4±88/16 و  5±45/15 و 001/0P=). همچنین توسط آنالیز رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون نشان داده شد که sdLDL دارای یک ارتباط مثبت با تری‌گلیسرید (494/0 = r)، کلسترول (354/0 =  r) و LDL-C (749/0  = r ) و دارای یک ارتباط منفی با HDL-C  (586/0-  = r ) سرم بود (01/0‌p< ).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که افزایش سطوح sdLDL می‌تواند موجب افزایش خطر گرفتگی عروق کرونر شود.fa_IR
dc.format.extent283
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلیدواژه‌ها: 1- LDL کوچک و چگال 2- گرفتگی عروق کرونر 3- لیپوپروتئینfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleسطح LDL کوچک و چگال، لیپید‌ها و لیپوپروتئین‌ها در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر و افراد سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.spage42
dc.citation.epage48


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد