• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 25, شماره 11
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 25, شماره 11
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی ارتباط ضخامت تاندون سوپرااسپیناتوس در سونوگرافی با آزمون‌های بالینی و کیفیت عملکردی شانه و نتایج حاصل از MRI در بیماران مبتلا به پارگی نسبی عضله سوپرااسپیناتوس

    (ندگان)پدیدآور
    دادگستر, هالهفهیمی پور, فرینازپهلوان صباغ, علی رضامقدم, نویدموثقی, شفیعه
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    781.9کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    زمینه و هدف: پارگی نسبی تاندون عضله سوپرااسپیناتوس از شایع‌ترین علل تاندینوپاتی‌های روتاتورکاف و دردهای شانه است. در شک به این اختلال به دنبال شرح حال و معاینه فیزیکی، MRI از روش‌های استاندارد تشخیصی است. با وجود آنکه سونوگرافی می‌تواند در تشخیص پارگی‌های کامل سوپرااسپیناتوس آزمون تشخیصی قابل قبولی باشد، ولی در اینکه آیا در پارگی نسبی تاندون‌‌های شانه، روش تشخیصی قابل قبولی باشد، نظرات مختلفی وجود دارد. لذا بر آن شدیم تا با انجام آزمون‌های بالینی و کیفیت عملکردی شانه و مقایسه ضخامت تاندون عضله سوپرااسپیناتوس در سونوگرافی با نتایج MRI در بیماران مبتلا به پارگی نسبی تاندون عضله سوپرااسپیناتوس صحت این روش تشخیصی را ارزیابی نماییم. روش کار: در این مطالعه مقطعی در فاصله بهمن ماه 1392 تا بهمن ماه 1395، در 58 بیمار با شکایت درد شانه که معیار‌های ورود به مطالعه را دارا بودند، آزمون‌های عملکرد شانه شامل Jobe، Hawkins، Neer، Ochr('39')Brien، Lift Off و Belly Press انجام شد. کیفیت عملکردی شانه با دو پرسش‌نامه DASH و WORC سنجیده و ضخامت تاندون سوپرااسپیناتوس با سونوگرافی اندازه‌گیری شد و پس از آن نتایج با یافته‌های MRI مقایسه و ارتباط آن‌ها آنالیز گردید. یافته‌ها: 58 بیمار بررسی شدند که 81% مؤنث بودند و میانگین سنی بیماران 55.53 سال بود. ضخامت تاندون سوپرااسپیناتوس بر اساس تست کولموگروف – اسمیرنوف توزیع نرمال داشت (2/0p=). به همین علت با آنالیز واریانس ضخامت تاندون بر اساس نتایج آزمون‌ها مقایسه شد که تفاوت معناداری را نشان نمی‌داد (05/0p>). ارتباط آزمون‌های بالینی و کیفیت عملکردی شانه با افزایش ضخامت تاندون عضله سوپرااسپیناتوس بیماران با کمک آزمون رگرسیون بررسی شد که معنادار نبود (05/0p>). نتایج به دست آمده بر اساس ضخامت سوپرا اسپیناتوس با یافته‌های به دست آمده از MRI مقایسه شد و علی‌رغم بالاتر بودن متوسط ضخامت تاندون عضله در موارد پارگی نسبی تاندون عضله سوپرااسپیناتوس، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه‌گیری:‌ با توجه به یافته‌ها، در موارد پارگی‌های نسبی تاندون عضله سوپرااسپیناتوس علاوه بر آزمون‌های بالینی و بررسی کیفیت عملکردی، جهت تأیید تشخیص انجام آزمون‌های پاراکلینیک چون MRI و سونوگرافی لازم است.  
    کلید واژگان
    پارگی نسبی
    سوپرااسپیناتوس
    سونوگرافی
    MRI
    طب ورزش

    شماره نشریه
    11
    تاریخ نشر
    2019-02-01
    1397-11-12
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی ایران
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس، تگزاس، آمریکا
    دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

    شاپا
    2228-7043
    2228-7051
    URI
    http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5362-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594557

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب