مقایسه تغییرات ACTH و کنترل درد در دو روش بی دردی وریدی و اپیدورال مداوم در بیماران جراحی ارتوپدی اندام تحتانی

Abstract

زمینه و هدف: علیرغم پیشرفت­های چشمگیر در زمینه­ی شناسایی مکانیسم دردهای حاد، روش­های کنترل این نوع دردها، به­ویژه بلافاصله پس از عمل جراحی اغلب غیر موثرند. پمپ بی­دردی تحت کنترل بیمار(Patient controlled analgesia) به­صورت تزریق مداوم داخل وریدی(PCIA) و اپیدورال(PCEA) دو نمونه از روش­های پیشرفته جهت کنترل درد بعد از جراحی­های بزرگ محسوب می­شوند. هدف این مطالعه تعیین میزان اثر بخشی این دو روش در بیماران نامزد عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی است که با استفاده از اندازه­گیری­ میزان درد به­ویژه با بررسی پاسخ آدرنوکورتیکال بیماران و اندازه­گیری سطح خونی ACTH انجام گرفته­است.روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی (RCT) در 60 بیمار در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) طی دوازده ماه انجام شده­است. 60 بیمار با سن 19 تا 56 سال در کلاس بیهوشی(ASA) یک و دو به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری PCEA و PCIAدر این مطالعه شرکت نمودند. میزان درد بیماران با روش اندازه­گیری سطح هورمونی ACTH، مقیاس بینایی درد (Visual analogue scale VAS ) در ساعت­های قبل، بلافاصله بعد از عمل، 12 و 24 ساعت بعد از عمل ارزیابی شد و میزان آرام­بخشی بر اساس معیار آرامبخشی رمسی (RSS) در همان زمان­ها ثبت گردید.یافته­ها: مشخصات جمعیتی در دو گروه به جز جنس تفاوت معنی­داری با هم نداشت. این مطالعه نشان می­دهد که 12 ساعت پس از شروع پمپ درد و 24 ساعت پس از آن، میان دو گروه PCEA و PCIA تفاوت معناداری در میزان ACTH، VAS و RSS وجود دارد .میزان ACTH و VAS در گروه PCEA به صورت قابل ملاحظه­ای در مقایسه با گروه PCIA کمتر بود ولی میزان RSS در گروه PCEA به صورت قابل ملاحظه­ای بیشتر از PCIA نشان داده­شد.نتیجه­گیری: این مطالعه نشان می­دهد که درد پس از جراحی و میزان ACTH در بیماران PCEA نسبت به بیماران PCIA کمتر بوده­است و گروه PCEA نمره آرام­بخشی بالاتری را نسبت به PCIA نشان می­دهد.