نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکیاسالاری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorروغنی, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorبلوچ نژاد, توراندختfa_IR
dc.contributor.authorعبدالرزاق نژاد, اطهرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:25:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:25:20Z
dc.date.available1399-08-23T08:25:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:25:20Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationکیاسالاری, زهرا, روغنی, مهرداد, بلوچ نژاد, توراندخت, عبدالرزاق نژاد, اطهر. (1395). نقش مسیر Bax و Bcl2 در بروز اثر حفاظت نورونی کورکومین در مدل صرع لب گیجگاهی القا شده با اسید کاینیک در موش صحرایی نر. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 16(1), 32-40.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-1041-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591858
dc.description.abstractزمینه و هدف: صرع لب گیجگاهی با آپوپتوز نورونی همراه میباشد. کورکومین دارای اثر آنتی اکسیدانی و ضد تشنجی میباشد، لذا هدف این بررسی تعیین نقش مسیر Bax و Bcl2 در اثربخشی کورکومین در موشهای صحرایی صرعی بود. روش کار: 28 موش­ صحرایی به چهار گروه شم، شم پیش تیمار شده با کورکومین، صرعی (کاینات) و صرعی پیش تیمارشده با کورکومین تقسیم شدند. برای صرعی نمودن حیوانات از تزریق داخل هیپوکامپی اسید کاینیک استفاده شد. کورکومین به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم تجویز شد. در پایان کار، رنگ آمیزی نیسل و ایمونوهیستوشیمی Bax و Bcl2 در مورد برشهای هیپوکامپ انجام شد و داده ها با استفاده از دو آزمون آماری آنووای یکطرفه و تی تست غیر مزدوج آنالیز شدند و سطح معنی دار p<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: القاء صرع یک رفتار تشنجی شدید را به همراه داشت و تجویز کورکومین باعث کاهش معنی دار شدت حملات تشنج شد (p<0.01)، در رنگ آمیزی نیسل تفاوت معنی دار بین گروه ها از نظر تعداد نورون در ناحیه CA3 مشاهده نشد. در گروه صرعی، تعداد نسبتاً زیاد از نورون های Bax مثبت در این ناحیه مشاهده شد و پیش تیمار گروه کاینات با کورکومین موجب کاهش معنی دار تعداد این نورون ها گردید (p<0.05). در گروه صرعی تعداد متوسطی از نورون های Bcl2 مثبت مشاهده شد و پیش تیمار با کورکومین موجب افزایش معنی دار تعداد این نورون ها گردید (p<0.05). نتیجه‌گیری: پیش تیمار موشهای صرعی شده با کورکومین دارای خاصیت ضدتشنجی بوده، موجب کاهش پروتئین پیش برنده آپوپتوز Bax شده و پروتئین آنتی آپوپتوتیک Bcl2 را افزایش داد که این بطور کلی در جهت کاهش آپوپتوز نورونی عمل خواهد نمود.fa_IR
dc.format.extent196
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکورکومینfa_IR
dc.subjectصرع لب گیجگاهیfa_IR
dc.subjectتشنجfa_IR
dc.subjectاسید کاینیکfa_IR
dc.subjectهیپوکمپfa_IR
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectBaxfa_IR
dc.subjectBcl2fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleنقش مسیر Bax و Bcl2 در بروز اثر حفاظت نورونی کورکومین در مدل صرع لب گیجگاهی القا شده با اسید کاینیک در موش صحرایی نرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage32
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد