نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمرتضوی, یوسفfa_IR
dc.contributor.authorنصیری, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorعلیجانپور, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorحاجی احمدی, محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:47:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:47:53Z
dc.date.available1399-08-23T07:47:53Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:47:53Z
dc.date.issued2003-07-01en_US
dc.date.issued1382-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمرتضوی, یوسف, نصیری, ابراهیم, علیجانپور, ابراهیم, حاجی احمدی, محمود. (1382). میزان تغییرات SPO<sub>2</sub> و HR در زمان فاسیکولاسیون و شیورینگ در بیهوشی عمومی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 5(3), 52-56.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-2763-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/589148
dc.description.abstractسابقه و هدف: تغییرات (درجه اشباع اکسیژن خون شریانی) SPO2 و ضربان قلب (HR) از جمله عوارضی هستند که همواره بیماران تحت عمل جراحی را تهدید می نمایند. مانیتورینگ مداوم SPO2 و HR در تمام مراحل بیهوشی، خصوصا در هنگام اینداکشن و ریکاوری موجب تشخیص بموقع هیپوکسی در این دو مرحله حساس می گردد. همچنین فاسیکولاسیون و شیورینگ دو عارضه شایع در بیهوشی عمومی می باشند. هدف از این بررسی، تعیین میزان تغییرات SPO2 و HR در زمان فاسیکولاسیون و شیورینگ در بیهوشی عمومی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 100 بیمار، II و ASA I، در محدوده سنی 60-15 سال انجام گرفت. جهت القا سریع بیهوشی برای آنها از شل کننده عضلانی ساکسنیل کولین استفاده گردید. پری مدیکاسیون و القا بیهوشی برحسب وزن در تمام بیماران یکسان بوده و در نگهداری بیهوشی از هالوتان 1-1.5% و N2O و O2 با نسبت مساوی (50%) استفاده شده است. SPO2 و HR بیماران در دقایق 1 و 3 بعد از فاسیکولاسیون و دقایق 1، 5، 10 بعد از شیورینگ اندازه گیری و ثبت شد. سپس داده ها با هم مقایسه گردیدند. یافته ها: براساس نتایج این مطالعه، تغییرات SPO2 و HR در هر دو مرحله فاسیکولاسیون و شیورینگ وجود داشته و بیشترین تغییرات، مربوط به دقایق 1 و 3 بعد از فاسیکولاسیون و دقایق 1 و 5 بعد از شیورینگ بوده است. همچنین این تغییرات در مرحله شیورینگ از شدت بیشتری برخوردار بوده که از نظر آماری با P=0.000 معنی دار می باشد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این بررسی و مطالعات دیگر نشان می دهد که بیشترین کاهش SPO2 و افزایش HR مربوط به دقایق ابتدایی بعد از فاسیکولاسیون و شیورینگ بوده، که این تغییرات می تواند در بیماران قلبی و تنفسی مشکل آفرین باشد. بر این اساس پیشنهاد می گردد، متخصصین بیهوشی با مانیتورینگ مداوم SPO2 و HR و با اقدامات صحیح درمانی از عوارض احتمالی طی بیهوشی عمومی بکاهند.fa_IR
dc.format.extent269
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectفاسیکولاسیونfa_IR
dc.subjectلرزشfa_IR
dc.subjectبیهوشی عمومیfa_IR
dc.subjectدرجه اشباع اکسیژن خون شریانیfa_IR
dc.subjectضربان قلبfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمیزان تغییرات SPO<sub>2</sub> و HR در زمان فاسیکولاسیون و شیورینگ در بیهوشی عمومیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue3
dc.citation.spage52
dc.citation.epage56


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد