مقایسه دو رویکرد قصه گویی در کاهش مولفه های رفتار پرخاشگرانه از دیدگاه والدین

Abstract

سابقه و هدف: پرخاشگری یکی از شایع‌ترین مشکلات رفتاری کودکان می باشد. اخیراً قصه‌گویی به عنوان یک روش کاهش پرخاشگری مورد توجه قرار گرفته است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه دو رویکرد قصه‌گویی در کاهش مؤلفه‌های رفتار پرخاشگرانه پسران 6 تا 8 ساله از دیدگاه والدین انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه شبه تجربی بر روی 33 پسر، 6 تا 8 ساله که در پرسشنامه پرخاشگری شهیم نمره 1 انحراف استاندارد بالاتر از میانگین داشتند، انجام گرفت. افراد به طور تصادفی در سه گروه 11 نفری (2 گروه آزمایشی و 1 گروه کنترل) قرار گرفتند. از هر 3 گروه پیش ‌آزمون گرفته شد سپس دو گروه آزمایش به مدت 11 جلسه در برنامهقصه‌گویی و قصه‌گویی همراه با بحث شرکت کردند اما گروه کنترل در هیچ برنامه‌ای شرکت نکرد. پرخاشگری واکنشی، رابطه ای و جسمانی هر سه گروه پس از پایان برنامه و 3 ماه بعد مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره پس آزمون پرخاشگری واکنشی، رابطه ای و جسمانی گروه آزمایشی قصه گویی به ترتیب 3/3،±45/14، 1/2±55/13، 3/1±91/10و قصه گویی همراه با بحث 3/2±18/11، 7/1±18/10، 5/1±09/9 بود میانگین نمره پرخاشگری واکنشی، رابطه ای و جسمانی گروه قصه گویی همراه با بحث نسبت به گروه قصه گویی کاهش معنی داری داشت (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه که روش قصه‌گویی همراه با بحث نسبت به روش قصه‌گویی در کاهش نشانه‌های پرخاشگری اثربخشی بیشتری داشت، می توان از آن در آموزش و درمان مشکلات کودکان استفاده کرد.