مقایسه استرس ملایم با استرس صدا بر حافظه و یادگیری در دوران نخست پس از تولد در موش های صحرایی نر

Abstract

سابقه و هدف: محرک های استرس زای مختلف، اثرات متفاوتی بر حافظه و یادگیری دارند. با پیشرفت تکنولوژی انسان ها در معرض عوامل استرس زای گوناگونی قرار دارند. لذا این مطالعه به منظور مقایسه اثرات اعمال استرس ملایم همراه با استرس صدا بر حافظه و یادگیری در موشهای صحرایی با تست اجتنابی غیرفعال انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه از 24 سر موش صحرایی نر نژاد وسیتار 22 روزه به وزن تقریبی 55 گرم استفاده شد. رتهای نر به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند، گروه (I+H) تحت استرس تزریق زیرجلدی سدیم کلراید 9/0% با استرس هندلینگ، گروه (I+N) تحت استرس تزریق زیر جلدی سدیم کلراید 9/0% با هندلینگ به علاوه استرس صدا، گروه (N) تحت استرس صدا قرار گرفته و گروه کنترل (C) تحت هیچ استرس قرار گرفت. موشهای سه گروه اول روزانه به مدت 4 هفته تحت استرس قرار داشتند. در پایان موشها تحت تست احترازی غیر فعال قرار گرفته و باهم مقایسه شدند. یافته ها: زمان تاخیر حیوانات در ورود به محفظه تاریک به طور معناداری در گروه (I+H) در مقایسه با گروه های (I+N) و (N) افزایش یافت (001/0=p)، اما استفاده از استرس صدا همراه با استرس تزریق – هندلینگ به طور معناداری سبب کاهش حافظه و یادگیری در گروه (I+N) در مقایسه با سه گروه دیگر شد (01/0=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استرس ملایم همراه با استرس صدا سبب کاهش یادگیری و حافظه در دوران نخست پس از تولد درموشهای صحرایی نر میشود.